من کیستم

ای رفیق خوب رویاها سلام
از دل مجنون به تو لیلا سلام

می شناسی ای رفیق آیا مرا
این منم دیوانه ای درد آشنا

من همان گلبرگ باران خورده ام
کز جفای یار خود آزرده ام

من همان مرغم که از بامت پرید
قطره ی اشکم که از چشمت چکید

در سکوت چشم دریایی تو
من صدای موج تنهایی تو

من کی ام؟ آواره ی فردای خویش
ماهی جان داده در دریای خویش

ای امان از قصه های سرنوشت
چون حوا راندن مرا هم از بهشت

ای بهشتم بین بازوهای تو
دل به غارت برده ابروهای تو

از خودت راندی مرا ای قرص ماه
مثل موهای تو بختم شد سیاه

دل که از فردوس تو سیبی نچید
جز غم از سودای عشق تو ندید

از چه رو راندی مرا ای بی وفا
کردی از عشقت جدا ای بی وفا

بی وفا دانستی آیا کیستم
این منم دیگر دچارت نیستم

مرحبا بر دل صبوری میکند
از تو و عشق تو دوری میکند