چه تاپ تاپِ عشقی !
آغاز شب بود و، ماه ، پیش نماز شد
آنهمه ستاره ، به او اقتدا کردند
صوتِ زیبای ، تکبیرة الاحرام بود و،
مسجدی بنام آسمان
آنها آغاز به نمازی ، پُراز اقتدارکردند
نظمِ صف ها ، به خواستِ خدا ،
دردستِ فرشتگان زیبای خدا بود
نظم را ، ازصفِ ابتدا کردند
محراب را محلِ حرب ،
با شیطان و ارتداد کردند
نور پاشیده شده بود ،
به وجودِ تک تکِ نمازگزاران
چه درخششی و چه تاپ تاپِ عشقی !
پُر از گرما بود و شوقی ،
بهرِ دلدار
نماز طوری برقرارشد ،
که همه قلبهایشان را ، پُرازالتهاب کردند
راه زیبایِ خدا ، چه مسیرِخوبی بود ،
که انتخاب کردند
بَه چه زیبا ! همه آسمانِ زیبای خدا را ،
پُر از اتحاد کردند
عشقِ زیبای خدا حالِ خوشی بود ،
که به عالَم ، تسری می جست
همه دنیای خدا را
حتی آدم را
که از آن بالاها ، اصلاً دیده نمیشد ،
زینهمه عشقِ خدایی ، پُر از ابتلا کردند
در زمین و آسمانها ، پُراز نمازشد
درختان به قیامی ، دریاها به ذکری
انسان به رکوعی ، خاک به سجده
همه اعتقادِ خود را به خدا ، دریک امتداد کردند
ثواب ها بود که میجوشید ،
از زمین و هفت آسمانِ دلدار
ازعبادت وعبادت ،
چهره ی جهان را ، پُراز ازدحام کردند
درحینِ نماز، صفهای فرشتگانِ معصوم ،
چه بی نظیر بود
چه جالب !
آنها همه پاک بودند
ماه و ستارگانِ خوب هم پاک بودند
جز آدم که گناه میکرد اغلب
تماماً پاک بودند
این عبادتِ خدا ،
مسیرِ پاکی بود ،
که همه انتخاب کردند
دراین اتحادِ عالمین ، جز آدم ،
همه ازگناه ، اجتناب کردند
همه آدمها هم درحینِ حیات ،
یا پس ازمرگ
به قشنگی های این شیوه ی وحدت ،
اعتراف کردند
به اتفاق ، اقرار کردند :
گر ذره ای از راه خدا ،
پاهایشان بیرون گذاشتند ،
یقین اشتباه کردند
بهرِ این بود که دستپاچه و غیرِ دستپاچه
با مسیرِخدایی ،
شروع به ارتباط کردند
سعادت وقتی حادث شد به عالَم ،
که همه تسلیمِ خدا شدند و،
فقط او را پرستیدند
یعنی آغازِ توکل
توکل یعنی : ازخداوند یاری طلبیدند و،
به خداوندِ دوعالَم ، همه اعتماد کردند
همه خوشحال بودند به خداوندِ پُرازمِهر،
همه اعتماد کردند
بهمن بیدقی 1401/7/15
آموزنده و زیبا بود
در وصف توکل به رب جلیل