آموزگار

آموزگار
هر که را باشد ادب در روزگار
بوده روزی محضر آموزگار
از الف تا یا  بیاموزد به ما
لطف و احسانش بمانَد یادگار
درس اول عشق ،ایثار و وفا
مهر و ایثار و وفا شد ماندگار
درس دوم غیرت و مردانگی
قول و عهد  مرد مانَد پایدار
درس دیگر عزت و آزادگی
عز و آزادی ببخشد  بختیار
جمله را آموخت بی منت به ما
باغبان کی دارد از گل انتظار
کاردان ، استادِ فن  و دکترا
کاسب و فرمانده و هم شهریار
منشی و کارمند بانک و قابله
هر که باشی گیری از او اعتبار
سفلگان و ابلهان ، بی مایگان
جملگی دارند از او انزجار
میفرستد دم بدم بر او درود
هر که باشد در نسب والاتبار
گر بدانی قدر استاد ای علیم
بوسه بر دستش زنی با افتخار

این شعر را با تاثر فراوان تقدیم می کنم به روح اولین  آموزگارم، مرحوم جواد شفیعی که متاسفانه چند روز قبل باخبر شدم دارفانی را وداع گفته است.روحش شاد و یادش گرامی.