رقص (غزل)

جمعه در جمجمه ی خالی ما می رقصد
جنگ در باور ِ جنجالی ما می رقصد

آنقدَر بینِ بد و بدتر ِ خود، بَرّه شدیم
گرگ در ریش ِ بُزِ والی ما می رقصد

حال ما حال همان گلّه ی پروار است و
مرگ، پشت ِ سرِ خوشحالی ما می رقصد

شیر و خطهای چهل ساله به جایی نرسید
سکّه از سمت ِ بداقبالی ما می رقصد

گُلِ اندیشه به پرچین ِ زمستان رفته
گُلِ یخ در وسطِ قالی ما می رقصد

خوشه ی بخت، سیاهک زده در قصه ی ما
موش در سیلُوی هرسالی ما می رقصد

بعد ِ عمری عرقِ گرم ِ جَبین، جای برنج
رنج در مزرعه ی شالی ما می رقصد

داغ ِ یک لقمه ی شاهانه به دلها مانده
دوغ در دغدغه ی مالی ما می رقصد

سیب ها در سبد ِ سینه ی ما گَندیده
کِرم در سادگی و کالی ما می رقصد

هفت نسل است که با حور و پَری سرگرمیم
شعله در شادی پوشالی ما می رقصد

آه! فریاد! چه تلخی تو! کمی شیرین باش!
عدل، در مملکت ِ عالی ما می رقصد!

(م. فریاد)