سهم من از تو

سهم من از تو همان بود که تنها باشم 
بی تو من غمزده در فتنه ی شب ها باشم
 چشم تر، قلب پر از درد، نگاهی خسته 
همنشینم شده ماتم که شکیبا باشم
 صبر می ترسد از این واقعه پایانش را 
که صبوری نکنم بنده ی دنیا باشم
 بغض می لرزد و اشکم  به خودش میپیچد
تا ببارد به رخم موقف دریا باشم
چشم باران زده ام چشمه ی حسرت گشت و
منتظر هستم و هر جمعه تماشا باشم