گنجشکِ انتزاعی شعر

سلام بر سید عزیز و گرامی جناب لاهیجی گرانقدر سروده های زیبا و ارزشمندتان نیاز به تعریف و تجمید من خادم و نوکر قلم های زیبای شما و باقی عزیزان نیست تنها و تنها احساس سعادت می کنم که خدمتگزارم بخصوص به سادات معزز و مکرمان نسل سادات مستدام به عشق و مهربانی حیاکم الله
سید عزیز فقط محبت کنید عرض عکس همراه شعر که ارسال می کنید بیشتر از ۴۵۰ نباشد مممنون می شویم

درود بزرگوار

پرمحتوا سرودید

درودجناب لاهیجی بزرگوار
بسیارزیبابود
تولدتان مبارک

درود استاد عزیز
اجتماعی بسیار زیبا و شورانگیز بود
دستمریزاد

سلام ودرود بر شما استاد گرامی فریاد را به زیبایی سرودید واقعا پر معنا بود🌹🌹🌹

سلام و درود ی. بی انتها بر شما

در شعر کنایه. ای دیده می شود

از جناب. شاملو کسی. از شعر ایشان. تقلید. کرده باشد

درود به جناب لاهیجی ژرف اندیش

با سلام گرامی دوست شاعرم
زیبا سروده ی بس با معنا خواندیم
همواره نویسا باد
و بامید تامل بیشتر و حضور زیبایتان

سلام و درود استاد
بسیار زیبا است
سربلند و پاینده باشید

درود بر شما
پایدار باشید

درودتان جناب لاهیجی گرانمهر
شاعر زرین قلم ..بسیار عالیست ..
شاملو کجایی ..

سلام و خدا قوت
جناب
لاهیجی عزیز

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما استادعزیز
ای شاعر دانا
برشعرت صدها درود
ای یار‌ما دلدار ما
شمع وجود

شاملو کجایی؟
کجایی؟
کجا؟
بی گنجشکی ما را کُشت!
کُشت ما را بی گنجشکی!

درودهای بی‌کران بر شما جناب دکتر لاهیجی شاعر والااندیش و والاقدر ناب

گُل های باغ،
گل های باغ،،،
گل های باغ،بوی تعفّن گرفته اند
این بذرهای کاشته باکودِاشتیاق
جزرنگ های تیره ی بیهودگی نداشت.
جز انتظارِرویشِ بیهودگی نبود!
☆
این بذرها
ازجویبارِچرکِ ضلالت
سیراب می شدند
وَ،،،
باغبان تقدیر
باآبپاشِ کورشقاوت
این بذر های کاشته را
آب داده است
وَ آب،،،
این آیه های روشن؛
درزمهریرِشومِ زمستان؛
سوخت!
☆
امروز،،،
فصلِ جاری ی مرداب ست
امروز،
فصلِ دود و،،،تباهی ست
هرچیزدرتسلّطِ تاریکی ست
امروزفصلِ سردِسیاهی ست
وَ،،،
عابران تعفّّنِ جاری را
دریک فضای منحط؛
احساس می کنند
این باغِ ازعفونت سرشار
پهنای دلپذیرِبهاران را
آلوده کرده است
وَ،،،
کوچه هابلاهتِ انسان را
آواز می دهند!
☆
گُل های باغ،
تاانتهای شهرفضاراگرفته اند
وچهره های سنگی ی مسموم
هریک به رنگ تیره ی مطرود
آسوده درایاب وذهابند
گل های باغ،
پژواکِ اعتراضِِ سپیدی را
انکارمی کنند
و،،،فصل
روی دایره ا ی محبوس
سنگینی تحرک خودرا
هاشور می زند
☆
انسان کلامِ سبزِ ترحّم را
ازیادبرده است
جنگل،،،
سرودِسبزِطراوت را
ازدست داده است
هرشاخِ خشک،
دستِ تضرّع را
درعمقِ خشکسالی ی جنگل
نشانده است!
تنها،
کلام تنهائی ست
پژواک کوه های مجاور.
درچشمِ هرپرنده
هراسِ زیست،
فریادمی زند

بال ِپرنده های فلزّی
آوازِپُشتوانه ی شوکت-حالافضامسخّرِآهن!

ازوسعتِ تمامی ی خورشید
جزنورِیک ستاره ی کاهل
نمانده است
وباتفنگ هاوپوطین ها
درمزرعِ زمانه مترسک نهاده اند
-آنک شعاعِ حادثه دراغما
هرچیز درمدارِدروغ ست
هرچیزدرتسلطِ تاریکی ست
وبانُتِ تفنگ وگلوله
موسیقی ی تلاطمِ دنیارا
درصفحه ی زمینِ گرسنه
نوشته اند...
☆☆☆
گُل های بد--
تاانتهای شهر
فضارا
گرفته اند


استاد بهروز وندادیان

قانون کلّی قافیه

قافیه در اصل یک حرف است و هشت آن را تبع

چار پیش و چار پس، این مرکز آنها دایره

حرفِ تأسیس و دخیل و ردف و قید آنگه روی

بعد از آن وصل و خروج است و مزید و نایره

لاادری

واژه های پر معنای معرکه، شاهکار، بی نظیر در مقابل ادبیات قلب شما زانو می زنند