سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        دریای جدایی

        شعری از

        مجید خوش خلق سیما

         از دفتر شعرناب نوع شعر آزاد
        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۱ ۰۰:۴۴ شماره ثبت ۱۰۹۶۴۹
          بازدید : ۹۵۰   |    نظرات : ۰
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر مجید خوش خلق سیما
        آخرین اشعار ناب مجید خوش خلق سیما

        دو قدم مانده به دریایِ جدایی دلِ من ، ناله ای کرد و به من گفت بمان ، نی به لب گیر و دو دم از سفرِ عشق بخوان
        نقل در دایره را در همه جا فیض بدان
        من نگاهی به پس انداختم و بانگ زدم : همچو یک سایه شدم غرقِ مَجاز ، خسته ام ، خسته از این راهِ دراز ، نیست یک در به سوی میکده باز
         عمری خون خوردم و گفتم هذیان ، آزمودم خم و پیچِ ادیان
        با دد و دیو و پری دوست شدم ، آهو گشتم گهی ، گاه شیرِ ژیان
        به هر اطوارِ جهان رقصیدم ، هر چه زد بر دهنم خندیدم
        زیر و بالای زمین را رفتم ، قاتلِ روحِ مرا بخشیدم
        هیچ از کودکی در یادم نیست ، آخرش عشق نفهمیدم چیست
        رفتم از درد پی تاریکی ، خالقِ این همه ویرانی کیست
        از خودی زهرِ جفا را خوردم ، ارثیه ، لعنِ سیاه را بردم
        گرگِ بی رحمِ ستم هارم کرد ، یکه یک قافله را آزردم
        دلِ من گفت تو خود تقصیری
        از جوانی شدی همچون پیری
        پای بر حنجره ام مالیدی
        هر چه خود کاشته ای را دیدی
        من همه زندگی فریاد زدم
        هر زمان تشنه شدی داد زدم
        کاشکی میزدی با من به جنون
        لااقل شاکی نبودی تو کنون
        کاش با خاطر خود می رفتی
        پا نمی بستی به هر بی دستی
        حال شکوایه چه سودی دارد
        بر کویر ابر که نتوان بارَد
        بعد از این لااقل از عشق بخوان
        زندگی را سفرِ عیش بدان
        بر غم و مشغله پایانی نیست
        در دلِ غمزده جانانی نیست
        بهتر از معرکه ها پای کشید
        نیشِ فاسد شده از جای کشید
        باید از چاهِ جفا بال گشود
        تا که بتوان گره از کار گشود
        عشق حلالِ همه دغدغه هاست
        روشنی بخشِ همه مغلطه هاست.
        باشد این بعد سرت خوش باشد
        عقلِ آفت زده خامش باشد
        قطره باید شد و در دریا شد
        دور از انگاره ی هر رؤیا شد
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۶ شاعر این شعر را خوانده اند

        مجید خوش خلق سیما

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        نیاز ناطق

         ،

        سید محمدرضا لاهیجی

         ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

         ،

        محمد قنبرپور(مازیار)

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۲ ساعت پیش         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۱۵ ساعت پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        8