پنبه دانه

سلام
ظاهرا ازین اثر شکوهناک فقط این فقره را قبول دارم
زمین ضیافت زیباییست
ورود در ساحت پیچیده سرایی طیب الله اینها از برکات نفس سیاوش است همان فقره هم از دم گرم اوست دمش گرم
نخست تدبر در ظاهر و سپس تعمق در باطن

یک. وزن این است
مفاعلن فعلاتن فع/ مفاعلن فعلاتن فع
در مورد وزن و میزان کاربردش توضیح فرمایید آیا دوری است؟ در اوزان دوری هر نیم مصرع دورکنی است یا بیشتر هم است؟
احساس خودم آن بود که هجای اضافه پایانی خارج از وزن است مگر آنکه وقف صورت گیرد و هر نیم مصرع، مصرع مستقل باشد

دو. بیت یک
د رو غ زا : از بین دو کلمه تقسیم شده است تلفظش اندکی حس کنم طبیعی نیست

سه. بیت سه تنهایی یا تنهای؟ درود برین بیت همیشه ذهن ها را به چالش بکشید

چهار. بیت چهار برید از عالم ب ری د زا لم
حسب قواعد نتوان با عین چو همزه رفتار نمود همزه در ادب فارسی تو سری خورست و جزو حروف محسوبش نکردند ولی عین دارای استقلال و در ادب عرب که تلفظش ابهتی دارد ای عروضی به ستیز قواعد برنخیز

ظاهرا درین اثر هیچ هجای کوتاهی به ضرورت وزن بلند نشده است به جز اختیار ادغام همزه و نااختیار عین از هیچ اختیاری شاید استفاده نشد احسنت

اما فرمود ظاهره انیق و باطنه عمیق
خوب جهان بینی مان متفاوت است نمی دانم دست کجای این اثر بنهم که آه از نهادم بلند نشود
به این سکوت مصیبت بار به قاب کهنه ی بر دیوار
به زنگ ساعت خودآزار به سقف خانه نمی خندد
قشنگ حالت مفلسی که به رخت خواب افتاده است نگاه بیهوده و تکراری به در و دیوار و سقف و ... در پوچی محض را به تصویر می کشد خود آزار لطائفی دارد که نتوانم شرح دهم اخیرا چهارپاره ای به قلم آمد بیت آخر او همو صریحتر آمده ندانم نشر دهم یا قلم گیرم و درین فرض چهارپاره ابتر ماند

اگرچه پای تماشا را برید از عالم احساسات
به دست بسته که عمری ماند اسیر چانه نمی خندد
عالم احساسات: رسیدن به بی تفاوتی محض
عالم بیرون که هیچ در درون نیز خاموش است
پای بریده و بعد دست بسته
دست به چانه که آمده است:علامت احساس پوچی و سر رفتن حوصله و بی حوصلگی

سپس وارد آن ضرب المثل معروف شود و بعد چه میکند با باز

برویم سروقت بیت آخر و زهر خویش را ریزیم این بیت را تاویل کنم آن سان که خود دوست دارم
زمین ضیافت زیباییست ولی در آینه دعوائیست
پرنده ای که قفس را زیست به مشت دانه نمی خندد
زمین ضیافت است و هر ضیافتی وعده ای بیش نیست آینه مقصود عین ثابت و آن نهایت ظرفیت فرد است در درون آشوبست از یک سو جهان زیباست فوق العاده، و لایه ای از وجود مجذوب اوست دقت شود مراد امیال حضیض دنیا طلب نیست بل میل راستینی که در آینه دنیا جمال بیند و بگویم جمیل را این میل در ستیز با میلی اعلی است حال در مصرع آخر برتری کلام خاتم بر کلام شمس ثابت شود حضرت رسالت پناه صلی الله علیه و آله فرمودند
الدُّنيا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ و َ جَنَّةُ الْكافِرِ
و جناب شمس رحمه الله علیه فرمود
در هیچ حدیث پیامبر(ص) نه پیچیدم الا در این حدیث که الدنیا سجن المومن، چون من هیچ سجن نمی بینم. می گویم:سجن کو؟ الا آنکه او نگفت که الدنیا سجن العباد،سجن المومن گفت. عباد، قومی دیگرند.\\\\\"(مقالات ص 611)

این دو نقل علی ما نقل از مجاز آوردم
حال در وادی صعب و مستصعبی فتادیم جمع بندی با سرورانم
سیاوش آزاد
جمعه ۱۲ فروردین ۱
۲۹ شعبان سنه ۴۳
چندقدمی شهر مبارک رمضان
شهرستان اصفهان
التماس دعا