سرود آفرينش
به مناسبت میلادعشق مجسم خدا اباعبدالله الحسین(_ع)
زچشــمت نقـش دريا آفريـد نــد
ز قَــــدّت ســــرو رعـــــنا آفر يدنـد
شــــدي شــهره به شـــهرستا ن دلها
تو را از بــــــس كـه زيــبــا آفريدند
نــــــــشـا ن اعـــــتدا ل قدّ و قـامت
تــو را اي ســــــــرو بالا آفـريـد ند
ز انــفـا س تــو! اي اعـــجاز هستي
دَ مِ گرمِ مــــسيـــحا آ فــريـد نـد
د و چشــم مست و مخمور تو را با
نــگـا هــــي گــرم و گــيرا آفريدند
ز گـلـبـا نـگِ لبـــــان تــو! انا لحق
ز چــــشمــا نـت تـجلّا آفــــريــدند
بـــراي دلــبري از هــر دو عـا لـم
تـــورا ! با چـــشم شـــهلا آفريدند
تمنّا را ز دلهــــــــــاي شــــــكسته
ز لـبـخنـد ت تــــسلّا آفـريدند
ز تــا ر آواي گــيســوي بـلـــندت
ســـــــرود شـــام يـلـدا آفر يد ند
نه حرفي از جنون بود و نه مجنون
درآ ن ســاعـت كه لـيـلا آفــريـد ند
ز پُــشـت آ بـــشار مو،رُخـت را
تـمـا شـا يي چُو رؤيـا آفر يد ند
نــبـود از عـا شـقـي حتّي نــشــاني
كــه از خا كِ تـو دل را آفــريـد نـد
به شـيريني لبانت را شـكر ستان
شكـــــرريــــز و شكرخا آ فريد ند
دل آ مـــد عـا شــقي شُد در تـجسّم
كـلـيـمي را به ســـــــــــينا آ فر يدند
جــــهان پر شد ز آواي خوش عشق
چــــو بـلـبل را بـه صــحـرا آفريدند
دو دستت را چو چو گلدسته عزيزم!
دلـــــت را عـــــــــرش پـيما آفريدند
جــنـون پـيدا شُد و ليـــلي و مجنون
براي وامــــق عَـذرا آفـريـد نـد
كـــسي از عاشقي طر في نمي بست
كــــه تـا معــشوق مـا را آ فـريد ند
ز مــــهرش از هوس شد سينه آزاد
بــــراي عـــــشـق مــعنـا آفـريد ند
زوصـــــل ا و بــــهار و از فراقش
خـــزان و فصـل سـر ما آ فـريد ند
دو بـيـتـي هـا ي چشــمم شد بلورين
ا ز آ ن ســـوزي كه در ما آفريدند
مـلا مـت گو نـمـي دا نــد كه او را
چــه زيــــبـا و فريبا آفريدند
به طو فان داده دل دا ند چــه رازي
مــيـا ن مُـــــوج و دريا آ فـريـد ند
شُــــدم پرسان ز موج چـــشم مستش
چـــرا مـــــا را بـه د نـيـا آفريدند ؟
در آ ن خــلســه مــسلّم شد كه ما را
بــه عــشق روي مــولا آ فـريد ند! 1384
محمدعلی جعفریان(عاشق)
میلاد با سعادت سالار شهیدان راه حق و فضیلت
حضرت حسین ابن علی علیه السلام مبارک باد