سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫تقویم روزپنجشنبه 9 تير 1401 2 ذو الحجة 1443 Thursday 30 Jun 2022 بیشترین مخاطب۲- لطفا کمی اهسته تر ۳- رباعی ۴- دریای گرما ۵- ریاضی ۶- آشیان چشمانت ۷- *نگاه* ۸- مجازی دوست ۹- شنبه ۱۰- سونات ِ سیب کانال تلگرام شعرناب |
اشتراک گذاری این شعر
۴۷ شاعر این شعر را خوانده اند
مجیدنیکی سبکبار،سینا سجودی،محمد باقر انصاری دزفولی،سارا خوش روش،فرهاد احمدیان،علی احمدی( م امین)،ژکا گرجاسی،محمد علي واشقاني ( باران )،اميرحسين علاميان(اعتراض)،مهدی بدری ماشمیانی(دلسوز)،مهرداد عزیزیان بی تخلص،منیژه قشقایی،محمد قنبرپور(مازیار)،سینا خواجه زاده،طوبی آهنگران،مهدي حسنلو،مسعود آزادبخت،محمد علی رضاپور،مریم کاسیانی،سیدیحیی حسینی،آرمان پرناک،اعظم قارلقی،تاراناصری راد (خاطره)،طاهره حسین زاده (کوهواره)،علی آقا اخوان ملایری،غلامرضا شیبانی،احسان کریمیان علی آبادی،رضا سعادت نژاد،مهدی محمدی،مهدیس رحمانی،منوچهربابایی،پژمان بدری،لیلا گمار (مأنوس شده با قلم)،سیده نسترن طالب زاده،حسن مصطفایی دهنوی،اصغر ناظمی،محمد جواد عطاالهی،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،مهرداد مانا،علی احقاق جهرمی،نیاز ناطق،نیما ابراهیمی،فاطمه ترکمان پری(آیه)،تکتم حسین زاده،الناز حاجیان (مهربانی)،شاهین زراعتی رضایی،احمدی زاده(ملحق)
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۲۳:۳۸
آنچه تیپیکالِ شعر امروز اساسا بر آن استوار شده تصویرست آندره برتون می گوید:هرگاه از قرار دادن دو کلمه یا دو جمله و عبارت امر سومی حادث شود تصویر نامیده می شود طبقِ همین تعریف وقتی دو سیم برق با جریان باری مختلف بهم متصل شوند جرقه ی ناشی از این اتصال حکایت همین تصویر را دارد یا به زبان ساده تر جرقه همان تصویرست. اگر ریزتر شویم این سوال پیشِ چشمانِ ما رژه می رود که چه نوع تصویری مورد بحث است؟ از دیرباز تا کنون ما با تصویرسازی های مختلفی در سبک وسیاقِ متفاوت شعری روبرو بوده ایم مثلا مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را سعدی در این بیت حضرت تصویر تکاپوی ماهی درون خشکی را به عاشق و معشوق ربط می دهد تصویر در عین سادگی بسیار تمثیل زیبایی را بنا کرده اما در چامه های امروزی این تصاویر با امور زمینی کارشان راه نخواهد افتاد و با علیتهای فرا عقلی گره میخورند یه مثال ساده تصور کنید همین ماهی قزل کپور اوزون برون یا هرچه😁😁 که در شعر شیخ اجل آمده بعد از اینکه روی خشکی جان به جان آفرین تسلیم کرد روحش بلند شود سیگاری روشن کند به دریا خیره بنشیند یا روح همین ماهی به خیابان قدم بگذارد قلاب را روانه ی مسیر و چند انسان را صید کند بله چنین تصاویری در اشعار امروز اگر یافت شود مصداقِ مبحث ماست اما نه اینکه صرفا چنین کاری باعث تولد یک تصویر تخیلی شود باید پشتیبان داشته باشد و در معنا به واقعیت طعنه بزند می شود گفت نیما از سردمداران این روش است اما نه به غلظت اشعار چند دهه ی اخیر .او بود که با محور قراردادن مفهوم (ابژه، objet) در شعر که منظور از آن درک اهمیت محیط در خارج از جهان ذهنی شاعر و به‌کارگیری آن در شعر است از عینیت‌بخشی محیط پیرامون و ورود آن به شعر سخن گفت. به‌نظر او «تعدد مفاهیم کثرت در دیدنی‌ها»ست. مثلا همان خط اول شعر خانه ام ابری ست یک تصویر ساطع می کند که معنا را می پوشاند و در لفافه به اوضاع تنگِ زمانه ی خود اشاره دارد اگر به شعر امیر حسین برگردیم هر بند دارای تصاویر فراواقعی است که مثل روبیک هر وجه آن داری معنای متفاوت هستند بند اول پلک پنجره:تشخیص چرخیدن کره ی زمین دور خانه:خرق عادت صبحانه خوردن آفتاب:تشخیص این سه آرایه بند اول شعر را معرفی کردم تا بنویسم آرایه به تنهایی تصویرساز نیست و نیاز به یک خط واصل نامریی معنایی دارد شاید در نگاه اول صبحانه خوردن آفتاب فانتزی باشد اما به چه هدفی این عمل اعجاب برانگیز اتفاق افتاده؟؟؟ وقتی به شعر می نگریم می بینیم همه اتفاقات خارق العاده از لبخند معشوق سرچشمه گرفته است خلاصه و ساده اگر شعر تصویری فراواقعی را با معنا پیوند زد و این معنا در امور مادی قابل لمس بود می توان این شعر را در جرگه ی اشعار خوب پنداشت میشود راجع به شعر امیر ساعتها حرف زد چون همه ی این شرایط را به نحو احسنت رعایت کرده هدف از این مطلب صرفا آشنایی با تصویر سازی بودو چه جایی بهتر از زیر سایه ی این شعر پر تصویر مخلصم 
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۰۴:۳۵
سلام و درود. جناب استاد امیر حسین علامیان ( اعتراض ) ، زیبا سروده اید. با کنار هم قرار دادن نیش ها و نوش ها. اگر فرصتی برای لبخند و تبسم داده می شود ای کاش آن را با نیشی ضایع نساخت. با لبی خندان دلی خونین بیاور همچو جام نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش لبخندی که با ناراحتی باشد زهر خند است و حسرت آمیز  يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۰۹:۱۷
داهه ای تقدیم شعر زیبای شماحظ بردم از اشعارتان بادا دلاتان شاد شاد رخصت بفرمائید که دل خوش شوم از شعرتان
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۰:۱۴
درود بر شما ادیب بزرگوار،بسیار لطیف و عمیق قلم زدید،قلمتان همواره رقصان
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۰:۴۷
سلام بر شما شاعر شیرین‌سرا و گرانقدر واقعا لذت می‌برم از اشعارتان. خلاقیت و نواندیشی خاصی که در سروده‌هایتان غوطه‌ور است، همگی خبر از ذهنی تیز و ریزبین می‌دهد. برقرار باشید انشالله
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۱:۱۶
سلام و درودبسیار زیبا و دلنشین بود در پناه الله یکتا شاد و مانا باشید
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۱:۴۶
درود شاعر گرامي جناب آقاي علاميان . چه زيبا شروع شده است سروده زيبايتان و چقدر تاثير گذار در خواننده اثر شما . اين نوع گفتار و كلام حتما از صفاي درون بر مي خيزه و حتما لبخند شما خود بسيار زيباست .  اما اينروزها تمام لبخندها در سرتاسر كره خاكي با گريه محو شده اند و آدمي اين اشرف خود خوانده مخلوقات كام هستي را تلخ كرده است و اي كاش .....
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۱:۴۷
ممنون از حضورتان سپاس که خواندید
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۲:۳۲
لبخند میزنیکبوتران دانه دانه شاعر میشوند با لهجه ی قفس آواز میخوانند و دسته جمعی به غروب کوچ میکنند سلام امیر خان این بند از شعرت رو دوست دارم و به دلم نشست که نشست موفق باشی برادرم
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۲:۴۶
درود بسیار زیبا 👏👏🌺🌺  يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۵:۰۴
درود بر امیرحسین مهربان که پارادو کس هایش نیز مهربان و سبز است . آنچه جامعه را پیش می برد خرد جمعی غالب آن جامعه است و طلب شادترین ایام و خنده های بی بهانه و ازسرشوق برای مردم سرزمینمان و همه ی ساکنان زمین . که ابدیت بریزد درگلوی عاشقانه ها تا سروها بایستندو یاس ها برقصندو افراها نماز آفتابان بخوانند با لبانش بهترین ها سهم نگاه و قلبت 💚💚💚🌹🕊  يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۶:۲۴
درود به شما برادر تقریبا همسنگرسروده زیبا و روان و دلنشینی‌ست. نمی‌دانم در عذرخواهی باز است یا نه، اما دوست دارم آنرا محکم‌تر از هر گفته‌ی دلخراشی که داشته‌ام بکوبم...، به سلامتی مهر و دوستی.  يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۷:۱۶
بنام آنکه مهربان است و ساده. و زدیک دورود بر شما  يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۸:۴۱
سلام و احترام مهندس اعتراض ادیبزیبا بود بیان و لحن شعرتان ، خواستم اعتراضی جسارت کنم حضورتان که پارگراف شعرت زبانم را بست درود بر قلمتان
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۹:۲۷
و آفتاب با ما صبحانه می خورد.سلام و درود زیباست اندیشه ی ناب تان
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۱۹:۴۵
درود بر شمازیبا و عالی بود خوشحالم که باز از قلمتان خواندم موفق باشید
 يکشنبه ۲۶ دی ۱۴۰۰ ۲۰:۴۵
لبخند میزنی درختانِ جنگل به خیابان میریزند درود بیکران بر برادر عزیزم سپید بسیار زیبا و با احساسی قلم زدید دلواپس گذشته مباش و غمت مباد من سالهاست هیچ نمی آورم به یاد #فاضل_نظری شاد و سلامت باشید ایام بکام
دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۰۲:۵۹
سلام برادر ارجمندمسپاس از حضورت ممنونم که شعرم را خواندی سبز باشی و به مهر بمانی
 دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۰۵:۱۸
چه شعر سنگین و پر محتوایی...👌👌 دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۰۵:۵۲
سلام و درود مجدد
 دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۱۲:۱۹
اهل زمینم از آسمانیان بذر خنده تمنا کردم زمینیان خندیدند وگفتند مگر خنده کاشتنیست هنوز هم بی هوا وقتی به آسمان می‌نگرم مزرعه ی لبانم را آماده بذر افشانی میکنم این حالت عجیب این خنده های تلخ دردیست مشترک بینمن وما نوری کجاست تا این لحظه بنگریم پایان راه را دلنوشته تقدیم شعر پر محتوا ودغدغه مند برادر ارجمندم ⚘  دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۱۳:۵۸
درود بر شما 🌹🍀  دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۱۴:۰۲
بداهه ای تقدیم شما بزرگوار خنده درمان می کند هر درد بی درمان اگر هی نکوبد بر سرت دردی دگر چونان شرر خنده ی زوری همان داروی جعلی می شود درد مانَد ، وَز قروچه می کنی دندان ضرر کاش روزی را ببینم ، چهره ی هم میهنان از ته دل شاد و خندان،بچه و پیر و جوان آن زمان درمان شود از دردِ سر تا سنگِ دل وز نگاه دوستان چیزی نخوانم جز ، عیان درود سلامت و شاد و پیروز باشید بزرگوار
دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۱۴:۲۹
سپاس از حضورتانممنونم بابت بداهه ی شما 🙏
 دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۲۰:۱۱
درودچیزی که در این شعر مشهود بود تصویرسازی های ناب و درجه یک ابتدای شعر از سوی شاعر خلاق بود سپید سرا نیستم ولی سپیدتان به دلم نشست
 سه شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰ ۰۰:۲۳
درودها به ادیبِ قهار جناب علامیان گرانقدرگویی به عدد هر روزی که در سایت حضور نداشتید در حال ساخت ترکیب واژه های ناب و خاص بودید سروده ی پرمحتوا و سنگینی قلم زدید که نشان از تسلط، مهارت ، احساس سرشار ، مطالعه ی گسترده و ذهن دغدغه مند شاعر دارد امیدوارم همواره شاهدِ تابشِ حضورتان با قلم نیرومندتان باشیم مانا باشید و برقرار
 سه شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰ ۰۱:۱۳
درودتان اثر زیباییست ، در روایت غیرخطی، سرایه ، میتوانست ژرف تر و هوشمندانه تر باشد .. تعارضات و پیچیده گویی نسبی قابل توجهی داشت...یک پست مدرن خوب ، درواقع یک شعر هنجارشکنست ، در غرب ، آثار هنری پسامدرن ، مثل جوک های ایرانی ،درجاتی از سکسوالیته را داراست ، در میان ما اما ، دست آزرم شاعر در اینگونه ابرازات بسته است .-در صورتی که میتوان این آتش فروزنده ، سوزنده تر نیز باشد - اما با مساعدت عنصر هوش ، که در واقع درخشانترین شاخصه ی رجحان هنرمندان پست مدرنست ، اشعار خوب اینچنینی خلق میشود .. زیرتاویل ها و دیالوگها ، عالی بودند شاعر  سه شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰ ۰۱:۲۰
سلام عرض ادب خدمت خانم رحمانی شعرتون بسیار عالی همچنان صاحب کلام باشید درود بر شما
 سه شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰ ۰۸:۰۷
سلام و درود بسیار زیبا است سربلند و پاینده باشید  سه شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰ ۰۹:۱۸
سلامامیرجان شعرت زیبا ست ، احسنت می توان از آن الهام گرفت
 سه شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰ ۱۰:۰۷
سلام چند بار شعرتان را خواندم بسیار عالی و لذت بخش بود هم عاشقانه بود و هم اعتراضی قلمت مانا
سه شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۰ ۱۴:۵۲
سلام جواد جانلطف کردی ممنونمـ یپاس از نگاهت
 چهارشنبه ۲۹ دی ۱۴۰۰ ۱۵:۲۰
درودتان جناب علامیانچهارشنبه ۲۹ دی ۱۴۰۰ ۱۶:۲۳
سپاس از حضورتان ممنونم🙏
پنجشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۰ ۰۲:۳۷
باز هم سلام دوبازه درود جناب علامیان عزیز ( اعتراض ) خواندم لذت بردم. برعکس تخلصتان همه اش مهربان هستید و از اعتراض خبری نیست.
 يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۹:۰۲
درود بر شمازیبا سرودید
 دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۰۹:۱۶
 دوشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۰ ۲۲:۰۱
درودها دل انگیز و زیبا بود تقدیم شما : هوا را از من بگیر خنده‌ات را نه! نان را از من بگیر، اگر می‌خواهی هوا را از من بگیر، اما خنده‌ات را نه گل سرخ را از من بگیر سوسنی را که می‌کاری آبی را که به ناگاه در شادی تو سرریز میکند موجی ناگهانی از نقره را که در تو می‌زاید از پس نبردی سخت باز می‌گردم با چشمانی خسته که دنیا را دیده است بی هیچ دگرگونی اما خنده‌ات که رها میشود و پروازکنان در آسمان مرا می‌جوید تمامی درهای زندگی را به رویم می‌گشاید عشق من، خنده تو در تاریکترین لحظه‌ها می‌شکند و اگر دیدی، به ناگاه خون من بر سنگفرش خیابان جاری است بخند، زیرا خنده تو برای دستان من شمشیری است آخته خنده تو، در پاییز در کناره دریا موج کف‌آلوده‌اش را باید برافروزد، و در بهاران، عشق من خنده ات را می‌خواهم چون گلی که در انتظارش بودم بخند بر شب بر روز، بر ماه بخند بر پیچاپیچ خیابان‌های جزیره، بر این پسر بچه کمرو که دوستت دارد اما آنگاه که چشم می‌گشایم و می‌بندم، آنگاه که پاهایم میروند و باز می‌گردند نان را، هوا را روشنی را، بهار را از من بگیر اما خنده‌ات را هرگز! تا چشم از دنیا نبندم پابلو نرودا رقص قلمتان مانا
جمعه ۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۶:۱۸
لبخند میزنی پلکِ پنجره باز میشود کره ی زمین دورِ خانه میچرخد و آفتاب با ما صبحانه میخورد سلام زیبایی شروع یک سپید قوی و با انتهای خوش تر
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعره
کاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
حمایت از شعرناب |
||||||||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
محمد قنبرپور(مازیار)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
سلام و درود
جمع اضداد را عالی و پارادوکس بیان ، سرودید.
راستی لبخند بزنید همیشه
و اینکه شعر زیبای سپید دست های نامرئی تان را برای درج در مجله فرستادم