24

سوسن از هشت بهشت یقین
از چگور فرشته ، جاری شد
چهار عنصر به آه ساطع بود
تا عصایی شکفت و ماری شد

باز پیوند کوالانسی عشق
تکه تکه کوارتز یاسی خام
در دلم ، شعله میزند حافظ
در تنم خشت کهنه ی خیام

من همان ببر سبز کاغذیم
سوشیانسی ، در انتظار بهار
میپرد ، پادروس لیتورالیس
توی حبسست،غنچه ی تبدار

لیقه از خون تاک پر میشد
عارفی ، درشب نیستانست
کاروان ، اسبهای هرمنوتیک
عاشقی تازه ، توی دیوانست

من نفسهای نایدیس ملخ
من پر از جذبه های گندمزار
تو درختان سبز کلمانتین
عطر تو میرسد به آخر کار

آ'کسان دلت، بلک اوت است
لمس ، نوزاد جانور زیباست
اژدها ماندنم تماشاییست
بوته های ترانه در دریاست

در پی انقلاب نارنجی ست
آخرین سیب باغ زمین
میخزم ، انتهای مکاشفه ات
آدمی میرسد به اوج یقین


کوچکم ، مثل گربه ای غمگین
دامنم شرب ارغوانی شور
روی زانوی نخل ، میلغزد
ماهی سرخ موجهای صبور

ساعت زندگی ، تلاطم وار
زیر آوارهای قوی رقیق
تو پر از سیگمای اوزانی
از دلم کم نشو ،درین تفریق

مثل یک وهم تلخ فرسودن
چتر زرین زندگی بودن
رقص با آیه های انسانی
مرز همگن ،برای آلودن

جام زهری و هستی فی النفس
آسمانی ، همیشه باشنده
زیر این طاق نیلی مهوش
میوزد زخمه ای فزاینده

مثل یک بوسه ی ریداندانتی
منم و احتمال آنتاگونیست
ای کویر برنز خوش آهنگ
نوزده نه، همیشه ، تنها، بیست

باز توکسین اشک و بارانم
شسته ام چادر حزین خزان
با آنارشیسم طلایی هر برگ
تاج یشمی ، به ساعت کنعان

در تب این دسامبر ،تنهاییم
مادرانه ، تورا بغل دارم
بغض را قورت میدهم اما
کهکشانی پر از عسل دارم ...