سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- دنیا ۴- نوبت مطب ۵- خویشاوندان بی مقصد ۶- چی چی نی ۷- هوای هار ۸- آدم و حوّا ۹- ☄️ به من چه☄️ ۱۰- آدم حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزجمعه 2 آذر 1403 21 جمادى الأولى 1446 Friday 22 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۲۶ شاعر این شعر را خوانده اند
مهرداد عزیزیان بی تخلص،عباسعلی استکی(چشمه)،زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)،ایمان جلیلی،سیاوش آزاد،مهرداد مانا،محبوبه امیری،طوبی آهنگران،منوچهربابایی،مهدي حسنلو،مسعود آزادبخت،اصغر ناظمی،محسن ابراهیمی ( غریب )،امين آزادبخت،شادان شهرو،فاطمه گودرزی،علیرضا مرادی( مراد )،هادی محمدی،ژکا گرجاسی،مینا فتحی (آفاق)،عليرضا حكيم،بهروز عسکرزاده،نسرین حسینی،حدیث عبدلی (یارا)،مجیدنیکی سبکبار،نیره صدری
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۱ آذر ۱۴۰۰ ۱۳:۰۶
درود بزرگواربسیار زیبا و خوش آهنگ بود سرشار از احساس دستمریزاد موفق باشید 
 سه شنبه ۲ آذر ۱۴۰۰ ۱۹:۵۲
درود بر شما جناب شهروبعد از مدتها شعری ناب خواندم قلمتان نویسا 💯💯💯💯💯💯💯  دوشنبه ۱ آذر ۱۴۰۰ ۲۱:۳۲
سلام ....هیچ تردیدی نیست که در صفحه ی فاخر سلطان بلامنازع وادی نیما دارم تایپ می کنم . این کار نمی دانم وقیحانه است و مستوجب سرزنش ؟ یا جسورانه است و مستحق ستایش ؟ از انجا که تصمیم دارم برای جناب آزادبخت هم مطلبی بنویسم ، لذا ضیق زمان را برای ستر بی سوادی ام وسیله نموده و بدین حیلت مانایی ، از این بزنگاه سخت عبور می کنم . چند نکته هست که باید در باب شعر شکیل شهرو عرض کنم . البته همه می دانیم برای درک ماهیت شعر نیمایی و کسب التذاذ بیشتر از آن دو کار باید انجام داد : مطالعه ی اوزان دوری و کشف قوافی در متن شعر .. و در اینجا هم قافیه های تر و تازه در جای جای شاخسار شعر روییده و خودنمایی می کنند . اما چند نکته ی خارج از گود : یک موردی هست گاه دیده ام در نثر و نظم و شعر ، که نگارنده یا تصویرگر ، موضوعی را می شکافد و از زوایای مختلف انرا واکاوی می کند و اینقدر در آن غرق و مسخ می شود که مخاطب نیز همگام و همراه با او شده و با زاویه ی دید نگارگر هماهنگ می گردد . در کتاب مسخ کافکا توصیف اتاق به همانگونه بود و در کتاب بوف کور هدایت توصیف آن دختره و همینطور آن پیرمرد خنزرپنزری و عالی تر از همه توصیف سالهای بارندگی در رمان جاودانه ی " صدسال تنهایی" که واقعا خواننده فکر می کرد بیرون باران می بارد . ( راستی دو جا الان باران شدیده یکی بیرون پنجره یعنی کرمانشاه و نقاطی دیگر ،، دومی باران شدیدتری ست و قابل گفتن نیست ( این زمان بگذار تا وقت دگر ) اما در یک بند از این شعر ، چنین اتفاق زیبایی را شاعر رقم زده است : آنقدَر مست , که می ریخت شراب از چشمم... آنقَدَر مست , که احساس گریبان چاکم ... می جَهید همچو شَهاب از چشمم . آنقَدَر مست که می بُرد خرد ,... از سَر ِ جَبر حساب از چشمم . آنقَدَرمست , که از یاس ِ خیالم این دل ,... گُل ِ رویا می چید . آنقَدَر مست , که از باغ فلک دست ِ طَلب... خوشه ی معرفت از تاک ِ ثُریا می چید . ...... و ادامه ی تصویر مستی تا به آخر ... این توصیف سخاوتمندانه را دوست داشتم . مورد بعدی ، تعهد شاعر به رعایت نظایر در شعر است . چرا که علاوه بر ایجاد زیبایی ، باعث فراخی معنا و حضور کلمات و روشنتر شدن فضا می گردد . و باعث تنوع موضوع است مثلا اینجا وقتی شاعر کلمه ی دیوانه را به کار برده ، بلافاصله نام قیس را می آورد که فضای مناسب شکل بگیرد و یا وقتی بحث " سالک " پیش آمده ، نام " حیرت " هم آورده شده که مقامی ست در سلوک عرفانی ( ر . ک منطق الطیر ) و اتفاقا شاعر با استفاده از عدد هشت ، منزلی بر این طریق افزوده است .. سومین مورد نام گلنار است ، نامی که به فولکلور ما ایرانیها پیوند خورده است . و همیشه یادآور دختری زیبا و روستازاده است که عاشقی سخت وفادار دارد . ترانه ی گلنار ( از زنده یاد فکور ) را با صدای مرحوم داریوش رفیعی و نوازندگی مرحوم مجید وفادار شنیدم که مربوط به سالهای پس از کودتای ۱۳۳۲ بوده و از نظر زمانی با آهنگ‌به یاد ماندنی مرحوم حسن گل نراقی ( مرا ببوس ) برابر است . و یادآور زمانهایی که اگرچه در خفقان اجتماعی بودیم اما اوج بلوغ هنری ایرانیان بود و نسل طلایی آن زمان در تمام شاخه های علم و هنر . گلنار را با لباس گیلکی بیشتر به خاطر می آورم ، هرچند تجسم او با جامه ی قشقایی و نیز کوردی بسیار به مصداق و معیار نزدیک است . و گلنار را همچون گلاله دوست دارم . چرا که گلنار گلی ست یادآور وفا ، و گلاله گلی ست گره خورده با مقام شهید . اما استاد یک سوال دارم : آیا میزدگان ( می زدگان ) را درست تایپ نمودید ؟؟ و اینکه شعری با نام ( گلاله ) در سایت موازی برای شما و خانم نوری ارسال کردم که متاسفانه با نشر آن مخالفت شد و همینطور اینجا ( البته بدون ذکر تقدیم ) که مدیران نازنین مصلحت را در عدم نشر آن دیدند .... انشالله روزی : گره از کار فرو بسته ی ما بگشایند مانا  سه شنبه ۲ آذر ۱۴۰۰ ۱۴:۳۶
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن...در بحر رمل مثمن محذوف، با سلام و احترام خدمت دوستان شعر ناب این اثر،یک نمونه بارز شعر نیمایی است که وزن عروضی آن،چنانکه در بند اول مشاهده می شود وزن با فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (دیرسالیست , که در کوچه ی تنهایی شب )شروع می شود و با فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن( خواب را , خانه گریز ِ دل مردم کردست )تمام می شود. مجموع پایه های دو مصراع، هشت فاعلاتن است که نام آن را بحر «رمل مثمّن» می نامند و همانطور که می بینید پایه آخر کامل نیست یک هجا از رکن پایانی حذف شده است که محذوف نامیده می شود. پیرامون موضوع یک بحث را باز کنم که از ابتدا تا انتهای اثر،بدون هیچ گونه انحرافی،شاعر به تمامیت موضوع پرداخته است.موضوعی که نمی شد آنرا بر پایه های شعر کلاسیک با تمام پرداختهایِ معنایی،سرود.و این پایه گذار یک اثر نیمایی است.برای هر بند ما باید یک سری قواعد را رعایت کنیم.مثلا بند با چه مصراعی شروع می شود.با چه مصراعی پایان می یابد. در یک اثر نیمایی،در یک بند به خصوص، شاعر باید یک جایی اندیشه اش را شروع و یا پایان دهد نیز هم بسط دهد.به این بند توجه کنید: دیر سالیست , که در کوچه ی ما ,...(شروع اندیشه) بیقراری بیدار ...(ادامه شروع) در پس ِ ناله ی زخمی شُده از زَخمه ی تار ...(بسط اندیشه) خاک را می بوید ...(پایان) می گوید (ادامه شروع) تو کجایی گُلنار(پایان) این ظرافتهای شاعر،باید همراه با رعایت وزن عروضی با حوزه اختیارات برابر نبودن رکنها،ولی رعایت قافیه (به اختیار شاعر)و دقت در شروع و پایان در هر بند باشد چنانکه در هیچکدام از مصراع ها دچار تنش واژه ای نشود.تنش واژه ای،هم معنایی را شامل می شود،هم وزنی،و هم دومینویی(منظور اینست که واژه قبل جایی که پایان می یابد،باید یاریگر شروع واژه بعد باشد.این به موسیقی درونی واژه ها برمیگردد)یعنی واژه براحتی در امتداد واژه آورده شود.یعنی سوار کردن همزمان،وزن،اندیشه،قافیه،و معنا با هم در یک بند،و در بندهای دیگر.حال،نوآوری موضوعی را بگذارید کنار این نکات که گفته شد:یعنی انتخاب موضوعی که یک اندیشه نو را دنبال کند به نحوی که در امتداد بندها،شاهد یک ساختار شکنی موزون باشیم که مخاطب را تا انتهای شعر با شاعر همراه کند .این انتخاب موضوع،به عقیده من سخت ترین کاریست که شاعر انجام می دهد و به عقیده من،مشخصه بارز اثر نیمایی قوی و متوسط را می توان با این موضوع،از هم تفکیک کرد.چنانکه در آثار اخوان ثالث بزرگ می توان این شیرینی موضوعی را چشید.اما در آثار بسیاری از بزرگان نیما گو،متاسفانه شاهد چنین رعایتی نبوده ایم.البته در این اثر، اگر به حد انصاف قانع باشیم چنین رعایتی دیده می شود. بحث پیرامون این اثر، نیز هم اینگونه آثار فاخر زیاد است که البته زمان نوشتن و نیز هم فرصت نوشتن باید باشد.بنابراین هر چند کوتاه،به همین اکتفا می کنم.البته امید دارم دوست خوبم شادان نیز فرصت کند و بنویسد و نکاتی را به ما آموختگان بیاموزد بلکه ما بیاموزیم.چرا که قالب نیمایی،دریای گسترده ایست .واقعا رعایت تمامیِ اصول و قواعد آن،ابتدا نیاز به آموزش کامل و درست دارد و بعد تمرین در فراگیری آن.آموختن مطالب از یک منبع پویای زنده،به عقیده من نکته مهم و ارزشمندیست. با سپاسمندی
 سه شنبه ۲ آذر ۱۴۰۰ ۱۵:۲۵
درود استاد شهرو بزرگوار بسیار زیبا بود و چقدر دلم میخواست آخر کار مست با هوشیاری به گلنار میرسید دست مریزاد استاد پایدار باشید .
 سه شنبه ۲ آذر ۱۴۰۰ ۱۸:۴۳
سروده زیبایی است درودتان باد
 سه شنبه ۲ آذر ۱۴۰۰ ۲۳:۴۸
درود بر جناب شهرو بررگ منشچقدر زیبا چقدر غم انگیز و عجب قصه پر غصه ای ست مرحلا به قلمتان  🌷🌷🌷  چهارشنبه ۳ آذر ۱۴۰۰ ۲۳:۳۶
درود شادان شهروی عزیز منظومۀ نیمایی بالابلندی خواندم با ترکیبات فراوان و استعارات زیبا؛ کلکتان بی‌گزند. تندرست باشید و شاعر بمانید.  شنبه ۶ آذر ۱۴۰۰ ۰۴:۱۲
درودها برشما استاد شهرو عزیز شاعر نیمایی های نغزچقدر خوشحال شدم از اینکه اینجازیارتتون کردم خیلی خوش آمدید چند وقتی هست که از قلم زیباتون دور بود شعرتون همچون همیشه زیبا ودلنشین بمانید به مهر یزدان
 يکشنبه ۷ آذر ۱۴۰۰ ۱۳:۰۵
نَفَسَم , سنگین شُد ,...پلک هایم , اُفتاد . و شنیدم پیچید ... نغمه ای هوشرُبا , در گرامافون گوش ... که بفرمـا آقـا ... جُرعه ای آب بنوش . چشــم , تــا وا کــردم ,... باز رفتم از هوش . رفتم از هوش , که بودم در بـَر,... دلبری, رشک ِ قَمَر ... کافری, ماه جبین ... فتنه ای , افسونگر . سلام و عرض ادب و احترام جناب شهرو گرانقدر نیمایی آهنگین و دلربایی از قلم توانمند شما خواندم و لذت وافر بردم دست مریزاد قلم قشنگ تان مانا و ماندگار 🌷 🌷 🌷 🌷  يکشنبه ۷ آذر ۱۴۰۰ ۱۳:۱۴
سلام و احترام جناب شهرو ادیبنیمایی زیبا و دلنشینی بود واقعا لذت بردم درودتان
 شنبه ۱۸ دی ۱۴۰۰ ۰۶:۲۴
سلام و عرض ادب جناب شهروی عزیز. نمی دانم که نصفه های شب است یا دمادم صبح. همین قدر میدانم که در صفحۀ پرگفتگویی بودم و صاحب نامان در آن حضوری فعال داشتند و شما هم پای صحبت آن ها بودید و برای آدمی مثل من خیلی آموزنده بود. متشکرم. برای لذت بردن از شعر و سروده شما باید دوباره و چند باره برگردم. شما چیزهایی در باره شعر نیمایی و مختصات آن فرمودید. من هم حرف هایی دارم که بزنم. اما تا آنموقع تعیین مسیر و شیب سنجی تغییرات و تحولات هنری و ادبی بسیار مهمتر از سردودن در این قالب یا آن قالب است . . . و ایستادن بر این موضع که برخی از آسان سازی ها در جهت اعتلای یک دارایی فرهنگی و معنوی بوده یا همان آسان سازی و همگامی و سازگاری با برخی موج های نو و از بیرون بوده و نه بیشتر. گر چه نمی توان از ارزش هیچیک از هنرمندان و صاحبان سبک و سیاق صرفنظر نمود با این حال درمقام مقایسه باید جانب احتیاط را داشت. شیب سنجی اینجا لازم می آید.
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
ابراهیم هداوند
محمد رضا خوشرو (مریخ)
آرمان طاهری 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
نیمایی زیبایی بود 👏👏🌺🌺