سرت سلامت باد

عزیز ِ مُلک ِ جدایی سفر چه خیری داشت؟
به شکوه بُگذرد ایام و دوریَت بر جاست
به قول ِ شاعر ِ حق گو ز غیر ، ناله چه سود
که هر چه بر دل ِ ما رنج می رسد از ماست

نه اینکه در سر ِ من نیست ، شوق ِ گل چیدن
کویر ِ خاطره ها را نمانده شاخه گلی
به سرزمین ِ سکوتی که منزلت باشد
برای نغمه سرایی دگر نمانده پلی

چه شاعرانه بریدی ز شعر ِ بیم و امید
که آرزو به رضایت ز دفترم پر زد
دوباره ترس ِ نبودت به بغض شد تبدیل
دوباره جوهر ِ شب ناله بر قلم سر زد

نمانده ای که ببینی چه شام ِ غمگینیست
که عاشقی سپر اندازد و شود تسلیم
کنون که وادی ِ مهرت نشد قلمرو ِ من
شکسته های دلم را کجا کنم ترمیم؟

دلیل ِ سعی ِ سرودن سرت سلامت باد
اگر چه سر به سلامت ز غصه در نبرم
ز شهر ِ خاطره هایت اگر گذر کردی
سری بزن به مزارم که سخت، بی خبرم