ای .وحشتی که حاکمی

درود به شما
همیشه از بابت توجه تان به آثار دانش آموخته ی خود سپاسگزارم

درود بی کران استاد بزرگوار
وجود شما پر برکت و بداهه های تان زبان زد خواهد ماند
برای بنده حقیر افتخاری نصیب گردید

درود دوست من
کمی روش من فرق دارد در نحوه ی برخورد با مشکلات سرزمین و مردم خودم و چون بر نمی تابم بسیار معضلاتی که عمد از سوی دیگرانی هدیه تاریکی می شود به شدت غیرقابل کنترلی برخورد می کنم. حتی چنانچه دست و پایم را بگیرند باز زبانم تداوم دهنده خواهد بود. تا بمیرم
با دشمن خاکم بی واسطه بی تعارف در جدالم و میدانم خائن بسیار است ولی همان خیانت هایشان ، شخصیت شأن را میسازد و من افتخار میکنم خون وطن پرستی در من نمرده است.
از قدیم گفتن ترس برادر مرگ است.

درود ها به شما بانوی آریائی و سپاس از منزلت والا و حقیقی شما در نقش انسان زنده ی متفکر
این صفات رو به این دلیل و بدون تعارف قید کردم آن هم در مورد شخصیت شما چون اولا در جامعه ما ترس غالب و حاکم اصلی بوده بر مردم و از قدیم گفتند «ترس برادر مرگ ه» دوم به من خرده و ایراد می‌گیرند چون در شعر بنده اشاره مستقیم میکنم پس دارای ایراد بوده که اصلا اعتقادی به این ندارم
سوم اینکه جامعه بسمت« زن مردگونه» تغییر هویت داده و مردان اکثرا موش شدند و تابع توسری خوردن آن هم فقط برای چند صباحی ذلت کشیدن نه زندگی کردن
خلاصه می کنم عرایض خودم رو و آرزو میکنم غیرت و مردانگی در جامعه جایگاه خودش رو پیدا کنه و فقط در حد اذیت نسبت به هم نباشه در حالیکه صاحبان اصلی هر کشوری ، مردم یعنی اکثریت هستند نه اقلیت ناخلف