بنی ادم

بنی ادم

 

*بنی ادم اعضای یکدیگرند*
*که در افرینش زیک گوهرند*
*چوعضوی بدرد اورد روزگار*
دگرعضوها سهم اومی حورند
کجارفت سعدی ببیند کنون
که مشتی از انان به مشتی سرند
همه دردشان دردبی دردی است
فقط گاه گاهی به هم می پرند
چو بینی چنین چاق وفربه شدند
از اخورواز کیسه هم می خورند
بهوش ای مسلمان گردو فروش
یکی می خرندوسه تا می برند
چو بانک بلند اذان می رسد
چنان بی خیالند گویی خرند
اخوت چه بی رنگ ومعنا شده
به چیزی که گویند بی باورند
چنان بر چپ و راست خم می شوند
گمانم که از جنس چوب ترند
من وتو در این قصه بازیگریم
همانگونه دوزند خود می برند
اسفند ماه 1391
صادق
گیوی