بدایحح هایم

درود بزرگوار

درودها





⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

سر می نهند گریبان بدادگان
- شاید به غنچه گلی زرد می شود

باید به نقدینگی خود همگان مان رجوع کنیم
یا در به هوش بودن هر قصه گفت و گوی کنیم
- بی ساز مطربی نمی شودی در سماع تو
حتمن کنار فلسفه به دل هم رجوع کنیم

حافظ عزیز
- به ِ شَبانی خود مناز
هر چند خرفتاند خرفتان در مضیق

در ما! به ماشین تیولدآ ~ خبر بده
خلسه به تمامی یک پند بی اثر

من در تمامی یک سرعت نجوم
ما در تبادل یک رنج بی ثمر

اینجا به حتم همان جای قبل نیست
باید چرا که ِ به نفرین ِ تو ست متهم

ترفُوند در گوشه به ترفندی چپاول می کند

هوشیار باش !

فرشتگان در صفوف ِ خوی بر زمین فرود می ایند
راستی هنوز پیام آورانی در کرات هست !
من با تو سخن می گویم :
تمامت را رهای کن
آزادی تنها فریب بشر
مانعی فرو لغذیدنی
در تبلور یک صد ِ یک ثمن
تمامت را رهای کن
من با تو سخن می گویم

هر گاه ک خود می رسد مرا
من راحتم که به لذت رسیده ام تورا

ای شعر با من درویش کنار کنار بیا
تقدیر من به تواز قبل تر بُر نخوردهِ را

در تبحر بر جفا یارا چه غم پیمانه را
زیر لب باید بیاری تا به دنَدان افَکنی

کوشک پیرانه سر یا در شباب !
درشباب پیرانه سر گردان به ناب

مفت هم بدهی تورا ریالی ندهم
در بغض نگاه جاودان ات نروم

در واپسی واپسیان هم خبر نی
در وادی ابتلا ء بتا ! جان ندهم

در مخبری /مخبرکآن حر فی نی
در عهد عتیق این دو را سر ننهم


مظلومیت ایست این بنا در بن ما
در قند دهان یارتان قن بنهم


بلبل به غزل خوانی این روز شتافته
در چَه بهِ چَه هایی تو بهِ چَه بزنم


القمرت والقمرَ وَ القمر قِرانی
در تارک تاب ناکشان تب بزنم



مفت هم بدهی تورا ریالی ندهم
در بغض نگاه جاودان ات نروم

کابوس هنوز می زند در سرمن
غالب ِ وَجه ِ خفته ِ در باطن من
در گردی و تختی زمین حرفی نی
جر خورد به تمبان خموش خوانی من

حظ می کنم تو بخند
دل می دهم تو ببین

الف- 

باید به نقدینگی خود  رجوع کنیم
باهوش خودبه هرقصه گفت وگُوی کنیم

بر دلقِ معمآ ,  مُعمم ! مرا بس است 

باشد صحیح ِ چُو  صَحیحآ  صِحَح کنیم