بدایحه هایم

دوست دارم زندگی را با من از بازی بگو
چُون خُمار ِساقی ِ فی الحال/ تنآزی بگو
کاتمان را دور ریزان از کِ در کتمان مان
خوب دانم بردگی را با من از نآزی بگو

درود بر شما

من در قرابت یک شعر بی خود م
در حشر بی خود یک ذهن بی خودم

فانوس گله می کرد که روشنی چرا !
محکوم به حکم حقیری که بی خودم

تنبور بنازی که مرا ما بُشدی؟
تکمیل تمامی! - که مرا تا بشدی ؟

دردرد , به ِ درد می کَشی از دَرد, به ِدر آ !

بازی به ذهنم من اش هم / خطور نکرد
- تو در تَجافیِ تقدیر , می رَسی ؟

باید به وضوح به واضح , خبر دهم !
در زر سرای عالم زرگر به زر/ نمی رسی !

تاحال به افکار مان هم خطور نکرد
تو در تقابل عَقرآ ! به اِقراء نمی رَسی ؟

تسکین ِ مَضحکه ی ِ عآم و خآص مباش !
تو بر قامت ضحاک لعین هم نمی رسی

من در هرآن سو به هر سو ی /ساده لوح !
تو چون عزیز مصر معلا به اعلا نمی رسی

در وادیِ تقلایِ تقلا چیان مباش!

در مظهر تقلا به تولا نمی رسی

درودها🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹