وابسته

سلام و درود بر محمد جواد عزیزم

می‌رویم سر نقد یکسره

یکی از ویژگی های غزل محمد جواد به نظر من زبان آوری آن است اینکه محمد جواد توانسته بدون سختی در وزن و غلبه ی وزن در گویش شعر، شعر خود را متولد کند هرچند در قافیه ها مشکلی داشته که جناب عزیزیان هم به این امر اشاره کردند
اما شاخصه ی دیگر این غزل داد زدن آن است و یک شعر نجوایی نیست.


محمد جواد عزیزم تصاویر و مضامین شعر آن هم در ژانر عاشقانه در دوره ی معاصر باید بکر و ناب و تازه و نوآورانه باشد.
تصاویر تو را خیلی بهتر و بیشتر سعدی و حافظ و مولوی و امثالهم گفته اند درست است خیلی سخت است تصاویر و مضامین جدید خلق کردن اما از قلم تو انتظار بالاست.

در عاشقانه سرایی های امروزی دیگر گل و بلبل و شمع و پروانه و امثالهم بر دل مخاطب نمی نشیند.
یک بحثی پای شعر آقای عزیزیان راجع به صنعت آرکاییک
نوشتم اما به کار بردن کلمات باستانی و کهن تخصص وافی و کافی میخواهد وگرنه در قالب شعر سنتی گیر کردن و حرف تازه ای نداشتن هیچ همزاد پنداری در بین مخاطبین نخواهد داشت.
میتوانم بگویم مضامین این شعرتکراری و فاقد هیجان کشف در مخاطب‌اند چرا که نه تخیل تازه‌ای را همراه خود دارد و نه شاعر مضامین آشنا را در فرم تازه‌ای شکل بندی کرده است.

یافتن حالات و آنات جدید در شعر سرایی آنهم عاشقانه سرایی
یکی از مهمترین کارهاست تا در ورطه ی کلیشه نیفتیم

شاعر جوان و با استعدادی و چشم امید دارم به قد کشیدنت

قربانت

سید هادی محمدی