میانکاله 1

باز فصل سوز و سرما سر رسید

موسم هجرت به ماَوا سر رسید

چونکه دوریم از تو ای مام وطن

هجرتی پر شور و غوغا سر رسید

 

یادگاری مانده ما را از قدیم

از نیاکان، آن عزیزان و صمیم

با تو بودیم بخشی از ایام را

هم نوا و هم نشین و هم ندیم

 

از ره دور از هوا می آمدیم

با هزار جور و بلا می آمدیم

در دل ما عشق دیدار تو بود

زان سبب ما بی ریا می آمدیم

 

بود ما را با تو ایام خوشی

دور بود از ما هماره ناخوشی

با تو و در جان تو می زیستیم

بوده ما را این، رمز سرخوشی

 

گاه گاهی هم جفاها  بود و غم

از پی آزار صیاد،  بیش و کم

زانکه چون ما، از توهم کاری نرفت

زین سبب دائم تو بودی در اَلم

 

لیک امروز درد ما افزون شده

دیده اشک آلود و دل پر خون شده

بس که یاران از پی هم رفته اند

دوست و دشمن جملگی محزون شده

 

هان چه پیش آمد، چرا کردی چنین

جمله فرزندان خود را، توغمین

دیده بگشا کن نظر احوال ما

حال و روز ما ببین تو اینجنین

 

گر چه نَبوَد از تو حتی یک ندا

بهر دلجوئی ما، زخم خورده ها

لیک ما با تو کماکان همدمیم

می کنیم فریاد با هم یک صدا:

 

ای میانکاله مرا ماَمن توئی

گاه برداشت و درو خرمن توئی

پاک باش و پاک زی و پاک رو

خانه و کاشانه ایمن توئی

****************** 

نوزده بهمن نود ونه

علی اوسط حسینی

 

پی نوشت: تاباپ میانکاله مازندران،  یکی از زیستگاه های مهم پرندگان مهاجر و پناهگاه زمستان گذرانی و جوجه درآوردی حدود صد گونه از پرندگان آبزی و کنارآبزی است .در سال های اخیر به دلیل مشکلات زیست محیطی که در نهایت منجر به کاهش حجم اب و پیامد های متعاقب آن شده دستخوش بحران های نگران کننده شده است که از دید سازمان دامپزشکی ناشی از رشد باکتری های بی هوازی، تولید سم بوتولیسم و مسمومیت ناشی از آن است که در سال ۹۸ باعث نابودی هزاران پرنده مهاجر شده است. این فاجعه غم انگیز دربهمن ماه سال 99 تکرار شده و باعث تلف شدن بیش از 40 هزار پرنده مهاجر تا پایان سال گذشته شده است. امید انکه در سال جدید با اتخاذ تدابیر مناسب از بروز و تکرار آن جلوگیری شود.