باور نکردی

باور نکردی - مجتبی شفیعی (شاهرخ)

گفتی به من دیوانه شو گشتم چنان, باور نکردی
گفتی مرا خوان, تا سحر خواندم اذان, باور نکردی

روُ میگرفتی از منو از خانه و این کوچه ی پیر
گفتم که می میرم, نرو ,با من بمان, باور نکردی

مستیم و اتش میزنیم سجاده ها را عید قربان
شاید ببارد رحمتی زین اسمان, باور نکردی

ما را به قربانی رنگ چشم هایت وعده دادی
عمریست میرقصیم و میچرخیم از ان باور نکردی

تاریخ را از نو نوشتیم و کنارش دفن کردیم
صد ها هزاران نام و ننگ این جهان, باور نکردی

محراب ها را محرم درگاه شاهی کرده بودی
گفتم که پنهان میکنند ظلم عیان, باور نکردی

با ناخدایی خسته پارو میزدیم تا ساحلی دور
ان ناخدا مرد و شکست ان بادبان ،باور نکردی

ماتیم از تردید شاه و قلعه های بی شکوهش
صد باره با تو گفتم از مکر زمان، باور نکردی


سخت است انتظار داشته باشم بنرهایی به یمن بازگشتم در سایت هوا شود با این عنوان که "بازگشت شکوهمندانه استاد وحید سلیمی بنی را از سفر عارفانه به زادگاهش سایت شعر ناب تبریک می گوئیم. از طرف عده ای هواداران "
چرا که می دانم از روزی که گوشه ای از برخی صفات دیگرم در سایت عیان شد خیلی ها عق زدند و بدشان آمد که ما را چه به این انگل که از انسانیت بویی نبرده و چرخش قلم در دستش مایه ی ننگ است و بی آبرویی.
بماند که حق می دهم بهشان با این استدلال که شاید ذهنشان گرو مراد و مریدی است و مریدانی هستند که می خواهند مرادی داشته باشند پاک و منزه که آن بالا بنشیند برایشان خدایی کند و برنمی تابند ادبیات لختی های چاله میدان را از زبانی بشنوند که دستی به نقد دارد و گاهی چند بیتی درمی کند.

بگذریم و برسیم به باور نکردی مجتبی شفیعی (شاهرخ)
شاهرخ را با سپیدهایش شناختم و دنبالش کردم. تفاوتی که آن روزها در شاهرخ دیدم با مدعیان سپیدی این بود که شاهرخ حرف داشت برای گفتن و به زعم من به دلیل ناتوانی در تنظیم نمی توانست پا بگذارد در میدان کلاسیک اما بدش نمی آمد که زورورزی کند با قواعدی که کمتر کسی حاضر است وقتش را بگذارد برای دانستن آن.
شاهرخ اما هراس نکرد و وارد آزمون و خطا شد مثل من مثل خیلی ها که ملامت مخاطب و اساتید را به جان خریدند و جان فرسودند ولی کشش هدف از پیش تعیین شده برایشان چنان بود که راه را بر خود هموار کردند و سرودند. اوایل دست و پا بسته و بودند و بعد از چندی فهمیدند که یادگیری قواعد گوشه ای از سرودن است و ابتدای مسیر.
شاهرخ هم در چند اثر آخرش این را خوب دانسته و با این دانش آمده پای کار این اثر و تامل و تاخیرش در انتشار آثار نه تنها خبر از شلوغی سرش می دهد بلکه نمودی است بر کم گویی و گزیده گویی تا به هدر نرود و از پرگویی و پرحجمی دافعه ایجاد نکند.

چند مورد خطای وزنی شاهرخ در این اثر هویداست که پیشنهاداتی از سوی دوستان برایش تجویز شده که قابلیت کاربری دارد تا صاحب اثر چگونه به ویرایش بپردازد.
اما وزن شعر از 4 بار رکن بحر رجز سالم (مستفعلن) تشکیل شده است با یک (فع) در آخر مصاریع که گاهی طبق اخیارات می شود (فاع)
افزایش تعداد ارکان در هر مصرع به بیش از چهار رکن را می توان با پوشش و پذیرش رکن آخر به عنوان ( مستفعلاتن ) توجیح کرد و با این حربه هر مصرع می شود چهار رکن که آخرین رکن مرفل شده. مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلاتن
مثلا در این مصرع
ماتیم از تردید شاه و قلعه های بی شکوهش
ماتیم از ( مستفعلن ) تردید شا( مستفعلن ) ه و قلعه ها ( مستفعلن ) ی بی شکوهش ( مستفعلاتن )
هرچند شیخ شمس قیس رازی به قول خود این ها را "تطویلاتی خنک و بارد" گفته است.
اما شاهرخ در مصرع
عمریست میرقصیم و میچرخیم از ان باور نکردی
واقعا به کاهدان زده و در این مصرع خروجی اش بسیار ضعیف است نه تنها وزن را شکسته بلکه معنا را هم دچار خدشه کرده که البته پیشنهادی از سوی من هست برای رفع ایراد
عمریست می چرخم به قربانگاهتان باور نکردی

روده درازی را تمام می کنم و منتظر می مانم تا این اثر شاهرخ رفع ایراد شود با قلمش تا حق برادری اش را با شعر اثبات کند و در فرصتی که رفع ایراد شد بی تردید به نقد و تفسیر محتوای این اثر خواهم پرداخت تا شاید پرده های ذهنی صاحب اثر را کمی کنار بزنم و ذهنیت صاحبش را فاش تر کنم.
بی تردید قطع سخنم در این مرحله دلیلی ندارد جز این که شاهرخ توانایی اش را در رفع ایرادهای موجود در این شعر به رخم بکشد تا من هم توانایی نقد و تفسیر معانی را یک بار دیگر به رخ صاحب اثر بکشم تا شاید این گلاویزی خروجی ای داشته باشد برای آنانی که می خواهند خدای منزه آسمانی را در قالب های خاکی انسانی نجویند و درکی از لات های چاله میدانی و گردنه بندهای آس و پاس پیدا کنند در هیئت اساتید صاحب سخن.
عزت زیاد
وحید سلیمی بنی
آغازین روز تیرماه هزار و چارصد خورشیدی