سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        گردآوری بهترین ابیاتی که خوانده ام/بخش سوم/صائب تبریزی5
        ارسال شده توسط

        ابوالقاسم کریمی

         در تاریخ : چهارشنبه ۳ بهمن ۱۳۹۷ ۰۰:۳۵
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۶۲۳ | نظرات : ۰
        140
        پیش ازین، بر رفتگان افسوس می‌خوردند خلق
        می‌خورند افسوس در ایام ما بر ماندگان
        141
        این چنین زیر و زبر عالم نمی‌ماند مدام
        می‌نشاند چرخ هر کس را به جای خویشتن
        142
        درین دو هفته که ابر بهار در گذرست
        تو نیز دامن امید چون صدف واکن
        143
        به خاکمال حوادث بساز زیر فلک
        به آسیا نتوان گفت گرد کمتر کن
        144
        اندیشه از شکست ندارم، که همچو موج
        افزوده می‌شود ز شکستن سپاه من
        145
        گردون سفله لقمهٔ روزی حساب کرد
        هر گریه‌ای که گشت گره در گلوی من
        146
        هر تمنایی که پختم زیر گردون، خام شد
        زین تنور سرد هیهات است نان آید برون
        147
        هر که داند که خبرها همه در بیخبری است
        هرگز از گوشهٔ میخانه نیاید بیرون
        148
        دلیل راحت ملک عدم همین کافی است
        که طفل گریه کنان آید از عدم بیرون
        148
        کسی که می‌نهد از حد خود قدم بیرون
        کبوتری است که می‌آید از حرم بیرون
        149
        از چراغی می‌توان افروخت چندین شمع را
        دولتی چون رو دهد، از دوستان غافل مشو
        150
        از جهان آب و گل بگذر سبک چون گردباد
        چون ره خوابیده، بار خاطر صحرا مشو
        151
        در کهنسالی ز مرگ ناگهان غافل مشو
        برگ چون شد زرد، از باد خزان غافل مشو
        152
        سوگند می‌دهم به سر زلف خود ترا
        کز من اگر شکسته تری یافتی بگو
        153
        دلگیر نیست از تن، جانهای زنگ بسته
        کنج قفس بهشت است، بر مرغ پرشکسته
        154
        خوشا رهنوردی که چون صبح صادق
        نفس راست چون کرد، گردد روانه
        155
        کیستم من، مشت خار در محیط افتاده‌ای
        دل به دریا کرده‌ای، کشتی به طوفان داده‌ای
        156
        با جگر خوردن قناعت کن که این مهمانسرا
        جز غم روزی ندارد روزی آماده‌ای
        157
        بر روی هم هر آنچه گذاری و بال توست
        جز دست اختیار که بر هم نهاده‌ای
        158
        در پلهٔ غرور تو دل گر چه بی بهاست
        ارزان مده ز دست، که یوسف خریده‌ای
        159
        در شکست ماست حکمتها، که چون کشتی شکست
        غرقه‌ای را دستگیری می‌کند هر پاره‌ای
        160
        مرا از زندگانی سیر کرد از لقمهٔ اول
        طعام این خسیسان آب شمشیرست پنداری
        162
        چنان از موج رحمت شد زمین و آسمان خالی
        که دریای سراب و ابر تصویرست پنداری
        163
        نخل امید تو آن روز شود صاحب برگ
        که سبکباری خود را به خزان نگذاری
        164
        عمر چون قافله ریگ روان در گذرست
        تا بنا بر سر این ریگ روان نگذاری
        165
        ز حرف حق درین ایام باطل بوی خون آید
        عروج دار دارد نشاهٔ صهبای منصوری
        166
        چشم بیداری است هر کوکب درین وحشت سرا
        در میان اینقدر بیدار، چون خوابد کسی؟
        167
        عمر با صد ساله الفت بیوفایی کردورفت
        از که دیگر در جهان چشم وفا دارد کسی؟
        168
        همچو بوی گل که در آغوش گل از گل جداست
        هم برون از عالمی، هم در کنار عالمی
        169
        پیش و پس اوراق خزان نیم نفس نیست
        خوشدل چه به عمر خود و مرگ دگرانی؟
        170
        زمین، سرای مصیبت بود، تو می‌خواهی
        که مشت خاکی ازین خاکدان به سر نکنی؟
        171
        زیر سپهر، خواب فراغت چه می‌کنی؟
        در خانهٔ شکسته اقامت چه می‌کنی؟
        172
        تعمیر خانه‌ای که بود در گذار سیل
        ای خانمان خراب، برای چه می‌کنی؟
        .
        .
        .
        گردآوری:ابوالقاسم کریمی (فرزندزمین)
        شنبه 29 دی 1397
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۹۰۹۲ در تاریخ چهارشنبه ۳ بهمن ۱۳۹۷ ۰۰:۳۵ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۴ شاعر این مطلب را خوانده اند

        آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)

         ،

        معصومه عرفانی (عرفان )

         ،

        علـــــی رفیعـــــــی (امید)

         ،

        فریبا غضنفری (آرام)

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۳ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        اگر روم ز پیش فتنه ها برانگیزد اا ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
        نادر امینی (امین)

        داغ مرا ناله مرا آه جگر سوز مرا سرد ترا شاد ترا شعر شکر ریز ترا
        میر حسین سعیدی

        تا ندهی سر نشوی سربلند ااا در ره جانانه ی گیسو کمند ااا دل که گرفته است ز نو پاره کن ااا تا دل پاکت به درش می بَرند
        نادر امینی (امین)

        زین همرهان سست عناصر دلم گرفت آوارگی در میان کویرعشقم آرزوست مانده ام سخت غریب درمیان دشت لوت
        میر حسین سعیدی

        تا که شود شهد سخن در فراز اا گو صنما عاشق خود را به راز ااا زمزمه عشق که در دل نشست ااا مثل بتی جلوه کند سرو ناز

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2