پست های وبلاگ

(((( به نام پروردگاری که بهترین ناجی را برای نجات بشریّت از منجلاب فساد و ظلم آفرید .  ))))

 « خسته ام آه ای طبیب آشنا                                     تا به کی امروز  و  فردا  می کنی

 لختی از  دهلیز قلبم  بگذری                                     قفل های  بسته را  وا  می کنی »

 

                 ای بهار منتظَر !  عمری  است که زمین بی وجود مبارک شما ، پاییزی است  ، دیری است که گرد و غبارهای یأس و نا امیدی ، بر پیکرة آلوده به گناه منتظرانت نقش بسته  و تنها  ظهور شما  را می طلبد که این تن های آلوده را پیراسته و منزّه گرداند .

                 از بس که نام ( جمعه ) را شنیده ایم و هفته به هفته  آن را به انتظار نشسته ایم  تا شاید جمال نورانی تان را به نظاره بنشینیم ، دیگر خسته و ملول شده ایم .  

                آقا جان ! پس کی از پشت این ابرهای غیبتتان خروج می کنید و با  بادهای اراده ی پولادینتان آن ها را کنار می زنید و  رخساره ی خورشید گونه تان  را نمایان می سازی و باران رحمت بی دریغتان را به ما بندگان عاشق پیشه تان که اگر چه با گناهان بی شرمانه مان  تیشه بر قلب نازنینتان زده ایم ، ارزانی می دارید .

              آه !  که دیگر تحمّل دیدن خونابه تان به هنگام غروب را نداریم ؛ آن دم  که خورشید وجودتان در افق های فراق مأیوسانه نگاه دل شکسته اش را  از ما می گیرد  ...  و به وضوح می دانیم که این توده های لاله گونی که هر عصر  ، هنگام غروب در رخساره ی خورشید نمایان می شود ، همان اشک خونین شما امام بزرگوارمان است که نشأت گرفته از  ظلمت و تاریکی و جهلی است که فضای فتنه انگیز وجودمان  را فرا گرفته ...

                 به راستی که چه بد پیروانی هستیم  ما !!!  خود را به ظاهر شیعه و مُرید و یار قافلة  اهل بیت می نامیم  ولی در خفا شریک دزد اهریمن می شویم و  با اعمال ریاکارانه و آغشته به تزویرمان  ، کوفی وار آب در آسیاب دشمن می ریزیم  و  اشک خونین بر رخساره تان سرازیر می کنیم .

            وای بر ما ! وای بر ما رهروان کج رفتار که این صحنه های تلخ را می بینیم و همچنان غافل و درمانده ....

             دیگر نای شنیدن  این جملة تکراری « شاید این جمعه بیاید شاید... » را نداریم ، دیگر باور این مصراع برایمان سخت و دشوار گشته از بس که انتظارتان به درازا کشیده شده است  ؛ آسمان دنیایی مان عمری است که توده های ابری غیبت تان را فرا گرفته است امّا دریغ از این ابرها که اراده  و قصد باریدن ظهور حضرت تان را ندارند  ...

               ببار ای باران زلال الهی ؛ ببار و زمین را  از این همه آلودگی بشوی ... ببار  و این جمله ی مبارک « اللهم عجّل لولیّک الفرج » را برایمان جامه ی عمل بپوشان .  

«  همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی            به  پیام آشنایی  بنوازد آشنا  را »

                                                                                                                                                                                                                                                                               ## حنظله ربانی دی  ماه 93 ##