پست های وبلاگ

در جوش و خروش دريای جنون
صدای سرخ عشق
با پژواکی ارغوانی
دريا، دريا
وجود سرگردان مرا
به تلاطم امواج حيرانی
ميهمان می‌سازد
و من
هم‌صدا با
امواج سركش احساس
روح ناآرام خود را
به ساحلِ آرامِ عبادت می‌سپارم
و از نسیم روح‌فزای اقيانوس عشق
سرزندگی و امّيد را
به ژرفای نبضِ جانم
هديه می‌نمایم
روانم
در پروازی خدايی و پاک
مرزهای زمان و مكان را
درمی‌نوردد
و در رقصی آسمانی و آزاد
تا فراسوی ميعادگاهِ جان
عروج می‌كند
در آغوش مطلقِ محبّت
آرام می‌گیرد
و از لطفِ لايزالش
تا پیوسته‌ی شورِ هستی
و همیشه‌ی مهر و مستی
و تا همواره‌ی راز و نیاز
مسرور می‌گردد...