پست های وبلاگ

سلام بر معلم پرتلاش جناب منتظر
بگمانم کمی دیر کامنت می‌گذارم
عذر مرا بپذیرید
چند بار خوانده ام و هر بار به نظم شما و نحوه آموزش‌تان آفرین گفته‌ام
همیشه نکته‌ای در انتهای کار عنوان کرده‌اید که تا بحال نشنیدم
سلامت و ثروتمند و خوشبخت باشید معلم مهربان

سلام و عرض ادب جناب احسانی فر گرامی
سپاس

درود بر شما استاد احسانی فر گرامی
از پست های آموزشی وارزشمند شما بسیار می اموزم
سپاس برای این همه اگاهی که در اختیار نوآموزانی مثل من قرار می دهید
بسیار بهره بردم
موید باشید وتندرست

سلام استاد منتظر عزیز🌹
باز هم درسنامه ای آموزنده، با بیانی رسا و قابل فهم
عالی بود استاد🌹
و سوال آخر درسنامه، زمینه ساز تفکر برای ما🌹
انگار شاگرد زرنگ کلاستون منم که قصد دارم سوال رو جواب بدم😊
فکر میکنم اگه شیئی(جمادات، گیاهان، جانوران و...)، در معنای خودش استفاده بشه و ویژگی انسانی بهش نسبت داده بشه، آرایه ی تشخیص استفاده شده، ولی اگه اون شیء، استعاره از انسان باشه، دیگه آرایه ی تشخیص محسوب نمیشه چون در اون صورت ویژگی انسانی به انسان نسبت داده شده و دیگه تشخیص نیست.
مثلاً در مصرع:
غرور حُسنت اجازت مگر نداد ای گل؟
درسته که ویژگی انسانی ِ منادا قرار دادن، ظاهراً به غیرانسان(گُل) نسبت داده شده، ولی این (گُل) درواقع (گُل) نیست، بلکه استعاره از معشوق است، و معنای کلی مصرع، میتونست این باشه:
غرور حُسنت اجازت مگر نداد ای لیلی؟

پس با این حساب:
گرچه تشخیص، نوعی استعاره است، ولی هر استعاره ای تشخیص نیست.

هرجا اشتباه گفتم بگید استاد🌹
اصلاً ملاحظه ی سن و سالَم هم‌نکنید

ممنونم از زحمتی که برای آموزش و بازآموزی ما می کشید🌹
زنده باشید برادر عزیزم🌹

درودها بر شما ادیب توانمند
سپاس از زحمات آموزشی شما

سلام استاد بزرگوار
سپاسگزارم از زحمات شما
مثل همیشه استفاده بردم 🙏

درود بر شما استاد گرامی
وسپاس

درود بر جناب استاد منتظر گرانقدر
مطالب آموزشی شما رو با دقت مطالعه می کنم در دوران تحصیل هم دروس استادانی رو که دوست داشتم بهتر می فهمیدم
همگامی استاد فریاد گرامی نیز به شادابی کلاس افزوده است
سپاس از زحمات بی دریغ شما