شنبه ۴ اسفند
اشعار دفتر شعرِ حس غريب شاعر آذین پژوهش
|
|
قدم میزنی ،جان میدهی
جوانه میزنی ،سبز میشوی
|
|
|
|
|
باز هم پرنده ای بی بال و پربر لب هایم
آشیانه کرد...
|
|
|
|
|
کمی دیــــر امــــا فهمیـــدمــــــ
|
|
|
|
|
يادم هست خيال تورا بر پنجره ي دلتنگيم گره زده بودم
|
|
|
|
|
بــر ديـــوار دلــــمـــ ذرهــ ذرهــ جــانـــــ گرفتـــــ
|
|
|
|
|
جایی بینــِــ وقفهـ هـای سکوتـــــ
|
|
|
|
|
درست جايي بين دو نيمكره احساس، سرگردانم!! از جام صبح، آفتاب نوش كنم يا د
|
|
|
|
|
انگشت بر ماشه ي تفكراتم گذاشته اي..!!؟ شليك كن مرا ! تا بر سينه ي زندگي رقص مرگ
|
|
|
|
|
خدا می نوازد " سونات مهتاب" را بی قرار آمدنــــ ، حس گنگی است آبي دريـ ـا در خروش!
|
|
|
|
|
اوج ميگيرد از بام گونه ها به حوالي ات، دلـــــــــــــــم.... سر بر بهار شانه ا
|
|
|
|
|
همين نزديكي زنی با چشمانی خیس شب هايش را مي شمارد، زني كهـــ پیش از خدا بیدار اس
|
|
|
|
|
بس كن زمین!!! بیش ازآن که فکرکنی چرخیده اي! هرشب براي این آرزوی جا مانده بر دانه ها ي تسب
|
|
|
|
|
امان از خاطرات... يادم امد!! آنجا كه دست هاي جوهريم را با كاغذ مچاله پاك ميكردم، آنجا كه و
|
|
|