شنبه ۶ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ فرياد سكوت شاعر محسن نصيري(هامون)
|
|
|
|
در جست و جوی خویشم در جستن بستانی
هرچند که می یابم از خویش بیابانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا ميكده رفتم با،انديشه ي خوشبختي
ديوانگي ام انداخت،در دام نگون بختي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شود آيا ببينم با دو ديده
رخ آرام جان غم كشيده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالياني است كه در آتش غم مي جوشم
و برآنم كه جهان را به مي اي بفروشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر از تنهايي شب هاي سردم
جهانم قصه ي غم بوده هر دم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه غم دارم ز غم وارسته ام
با غمم سنجي اگر يك دسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چله بستم در ره و بنشسته ام
تا بگيرم از دو چشم تو سراغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندايي آمده هردم،كه گر خوابيده اي برخيز
درخت بي ثمر بركن،وز اين بيهودگي پرهيز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سخن خانه دوش،قصه ي مردي دلير
برده قرارم ز دل،بر سر پيكان تير
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش به ميخانه شدم دربدر
تا شوم از كار جهان بي خبر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گلي زيبا كه رشك هر چمن بود
و نام او تب هر انجمن بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل بي غم كجا در اين جهان بود
همه سرسبزي اش رنگ خزان بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوي مستانم اگر گمشده در دام غمند
همچو سروند و در دامن غم سر ننهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسته گيسوي بلندش چون كمند
قامتش بالا تر از سرو بلند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتي ز غم خويش،سفربايد كرد
از اين تن بدنام،گذر بايد كرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب دیدم که کسی عاشق و دلدارم کرد
از غم عشق چنان گفت که بیدارم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خار از بن كنده ام در دست باد
دست بادم تا كجا گر سر نهاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنجشي هر كس رساند سوي انسان ها خطاست
گرچه جنگ و كينه از روز ازل همراه ماست
|
|
|
|
|
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
عليرضا حكيم
محمدرضا آزادبخت
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
منوچهر فتیان پور (راد) 
ساسان نجفی(سراب) 
