صفحه رسمی شاعر طوبی آهنگران
|
 طوبی آهنگران |
تاریخ تولد: | پنجشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۳۷ |
برج تولد: |  |
گروه: | عمومی |
جنسیت: | بدون اطلاعات |
تاریخ عضویت: | چهارشنبه ۴ دی ۱۳۹۸ | شغل: | بدون اطلاعات |
محل سکونت: | شیراز |
علاقه مندی ها: | به شعر و داستان |
امتیاز : | ۳۹۱۶۴ |
| تا کنون 882 کاربر 7201 مرتبه در مجموع از این پروفایل دیدن کرده اند. |
درباره من:
به نام انکه اندیشه رآ بر انگیخت از من عکس می گذارم تخلص سرو عر فان یا شمع خواموش ومن در ضمیر خود چیزی را احساس می کنم که از شعر هم فراتر است وتخلص در شعر و سکوت اگر نمی توانی. فریاد بزنی سکوت کن سکوت تو را زنده نگه. می دارد در سکوت هیچ اضافه. ای نیست خاموشی بلند ترین صدا است
اندیشه ی نو جسجو در واژه های اسرار آمیز
خداوند را چو . آفتاب درخشنده و درخشنده. ای در دل انسان می دانم به واسته. عََشق زندگی را طالب. می شوم و گردکار کرد
از فلسه ی خلقت روح چیست
چرا همیشه به دنبال گم شده ای می گردد
خبر از طر یق الهام قلبی
و باور هایی
که از راه گفتار نا خدا گاه به زبان می آید
و خداوند را چو .نور متلق و مو جودی نزدیک در دل هر. انسان می بینم
که طالب. زندگی می شود
بین انسان و خداوند ارتباطی است که هیچ کس خبر ندارد
هر بشری به طور خواصی. با خداوند ارتباط دارد
اگر حکومت خداوندی. و حب لذت. نبود هیچ کس به خودش زحمت نمی داد که زندگی بسازد
پیام خداونددر بعد. تولد در دل انسان درج می شود
این الهام انسان را نا خدا گاه به سمت زیستن بودن داشتن می کشد
انسان به فهم و شعور که می رسداین احساس. هم بالق. می شود
باید و نباید ها را می فهمد
الهام اورا به سمت درخشیدن که همان زات است می کشد
دشمنی و تبا هی را می فهمد چرا تن می دهد ان هم نفسی است که باز در خود انسان رشت می کند
که اگر سر کوب نشود آتش می شود. شاید . سوزانده هم باشد
دنیا به ما اموخت که ظلم پایدار نیست
زمین از ان انسانهای عادل و درست کار است و انسانهای صاله وارسان زمین هستند
می دانیم که جهان در پرطو عدل ساخته شده است
و این هم می دانیم که پرورد گار عالم پادشا ه ان است
و این را هم می دانیم هر چه در این جهان است تعلق به خودش است
و این شعر
ببین افسانه ی ققنوس سر گشته
که در اتش حسرت می سوزد
دوباره زاده گردد از خاکستر خود
ّبه تغییر نتوآن داد در عمر
توان تغییر داد چگو نه بود عمر
ای عشق ای معجزه غوغا ای دیدده بدان وای از روز ندیدت
وای از مکافات عمل روز ی ازمن خواهی گفت روزی که در آیینه ها باشم
از من خواهی شنید روزی روزی که در
سینه ها باشم
روزی خواهی به من فکر کنی
که چه طور زیستم
چطور از رنجها گذشتم
زندگی من همه تلخ بود باور می کنی
کسی را حا می نداشتم باور می کنی
چون مثل آتش بودم دود داشتم
مثل کوه بودم تکان نخردم
مثل باران بودم برای کودکان
گاه گاهی شکستم خودم را تر میم کردم
و خاکستری از من باقی ماند
خاکسترم را با فوت به فضا دادند
باز کمی ماند با همان کم سر گرمم
تا به کی باد ببردخاکسترم
ّبه خاک |
|
|
|
اشعار ارسال شده
|
|
|
چهره ی خندان. افق شانه. زد فرش زمین
آفتاب لبریز کرد جام طلا فرش زمین
جان به تن مه لقا زلف پریش ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۰۵۸۹۸ در تاریخ چهارشنبه ۱ دی ۱۴۰۰ ۱۸:۵۶
نظرات: ۹۴
|
|
|
سر انجام شد مردم ما به دور شهر ها آواره گی را
آسان دل برید از دین دانش. پی نان بر جفا افتاده گی ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۰۵۷۶۹ در تاریخ شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۰ ۲۱:۳۱
نظرات: ۵۵
|
|
|
ره بلند بود
و به سبزه زار پابان یافت
دسهایم برای. گره سبزه آماده بود
نگا سبزه در حالی نوازشم می ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۰۵۶۴۸ در تاریخ چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۰ ۰۰:۱۹
نظرات: ۱۳۲
|
|
|
بودش به دنیا. مایه. دار مردی عزیز
میان. انجمن بود به دوستی. لبریز
بود دست بخیر معتمد اوستاد کا ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۰۵۵۴۷ در تاریخ شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۰ ۲۰:۱۵
نظرات: ۴۵
|
|
|
وقت جان دادن. کجایی. همدمم که تو را نفس کنم
بوی تنهایی می دهد کفنم که ردای. تو را قبا کنم
گذر ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۰۵۳۲۸ در تاریخ جمعه ۱۲ آذر ۱۴۰۰ ۲۲:۴۲
نظرات: ۹۹
| مجموع ۲۹۵ پست فعال در ۵۹ صفحه |
مطالب ارسالی در وبلاگ شاعر طوبی آهنگران
|
|
|
![]()
الحق که این دنیای ماست
واین شب سیاه بی انتهاست
و انسان مجبور به صبرو متهم به پزیرش
و به امید تا سپیده دمی از لابه‌لای انبوه درختان جنگل متهم به زیستن سر در بیاور
|
|
|
|
|
![]()
این شعر را شخصی به نام یوسفی در
وسو شاعر علی رضا آهنگران سروده است
علی رضا آهنگران استاد دانشگا ه پیام نور
و هم مسول دانشگاه پیام نوریکی از شهر ستان استان
|
|
يکشنبه ۳۱ تير ۱۴۰۳ ۰۴:۰۱
نظرات: ۲
|
|
|
![]()
با همه درد سر ها نامزدی سوگل و صیاد را در ایل علان کردنند سوگل بیش از همیشه شاد و خرم بود سوار اسب که می شد انگار غزالی که صبح از کله بیرون آمده در صحرا روی هوا پرواز می
|
|
شنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ ۰۰:۵۹
نظرات: ۱۱
|
|
|
![]()
بعد رئیس خانه انصاف می گوید تو خودت خواستی سر چشمه با سوگل کی سرت را شکست چرا تفرقه می روی من سه شاهد دارم فراد صبح برای برای شهادت می اورمشا ن اینکه گفت هرمز رنگش پرید پنچ علی یک دوزد بود گفت د
|
|
چهارشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۲ ۰۴:۰۲
نظرات: ۱۶
|
|
|
![]()
این ما جرا در نظر رئیس خانه انصاف بود که فصل ییلاق داشت تمام می شد و عشایر هم داشت کوچ می کرد
فصل زمستان شد رئیس خانه انصاف هنوز نتوانسته بود هرمز را گیر بیا ورد
پچ پ
|
|
دوشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۴:۰۲
نظرات: ۲۹
| مجموع ۶۶ پست فعال در ۱۴ صفحه |
