خواب پروانه

درود بانو
پروانه‌ها هرروز می‌بینند خوابت را.
حفظ‌اند بلبلها غزلهای کتابت را.
باشیطنتهای هوای صبح می‌شد دید .
گاهی نگاه نافدِ زیر نقابت را.
فهمید روزی بعد عمری از زبان بید.
یاس امین‌الدوله راز پیچ و تابت را .
تعریف میکردند با حسرت برای هم.
آیینه‌های شهر قصه آفتابت را.
شب‌تابها درباغ آذین بسته‌اند انگار.
با برگ گل‌های اقاقی رختخوابت را.
با برق الماس نگاهت نشکنی ای جان.
این دل‌که در خود دارد عمری التهابت را

سلام بانو جان بسیار زیبا
دورود بر شما

هزاران هزار
درود بر شما
بسیار بسیار دلنشین بود
قلمتان توانا
فرجامتان نیک

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

زیباست و دلنشین
درود فراوان بر شما

خواندمتان و لذت بردم

درود فراوان بانو گرامی
بسیار
زیبا
بود

درود زیبا سروده اید