دل شده ام دل

درود فراوان بر شما استاد آهنگران بزرگوار
چون اجازه نقد دادید ، این مطلب را می نویسم.
غزلی هست بسیار زیبا که عرفان را شرح می دهد. شرحی
دلنشین که هر دلی ، که هنوز دل نشده است ، را دلبرانه مجذوب
می کند و در آسمان عمیق عرفان ، به پرواز در می آورد.
واقعا دلها ، دل می شوند با این شعر زیبای شما.
شعر کلاسیک دلنواز است چون وزن دارد ، ولی وزن شعر شما
مشکل دارد. وزن بیشتر مصرع ها ، فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
هست و یا فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن.
اما وزن ، چند بار تغییر کرده است ، که البته تغییری نیست
که در چارچوب اختیارات شاعری باشد.
مثلا وزن مصرع بیست و هفتم : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل
یا مصرع چهارده...
شعر شما معنای عمیق و دلنشینی دارد ، اگر وزن آن هم درست
بود ، هر دل عاشقی ، شما را حضرت حافظ خطاب می کرد.
استاد گرامی ، چون مجاز بودم به خودم این اجازه را دادم.
درود فراوان بر شما استاد آهنگران بزرگوار و گرامی و ارجمند

سلام .. تقریبا تمام کارهای شما را خوانده ام اما این سروده را بر باقی سروده هایتان ترجیح میدهم و آنرا حرکتی رو به جلو میدانم به چند دلیل

اول رعایت قافیه که بهرحال و با وجود یکی دوبار تکرار قافیه ها اما در نهایت سروده تان مقفی بود و نمیتوان به آن خرده گرفت

دوم اگرچه چندجایی وزنتان پس و پیش و کم و فزون میشد اما پرمشخص بود در این مدت شعرهای زیادی خوانده بودید و خواه ناخواه ذهن تان به سوی وزن و عروض رفته و با آن موانست ایجاد کرده بود که البته جناب بخارایی عزیز هم نکات ارزشمندی را مطرح نمودند و به نوبه ی خود از ایشان قدردانی میکنم

سوم شعرتان تمرکز موضوع داشت و برغم اطناب و تطویل ابیات ، از اصل موضوع منحرف نشده بودید و با اینکه خود به پریشان سرایی شهره ام اما این تشتت را برای دیگر دوستان نسخه نمیپیچم و معتقدم که کار باید یکدست باشد

چهارم لهجه ی شاعر را به تناسب محتوای آن فروتن دیدم و این خاکساری به ملاحت و حلاوت اثر افزوده بود و البته فارغ از شعر ، خود شاعر نیز بانویی با شخصیت و بی حاشیه و دوست داشتنی ست و اگرچه گفتن این حرف از سلطان الحواشی یعنی بنده ی بی مقدار ممکنست ایجاد تحیر نماید اما به حکم همان مثل که سخن راست را بباید از دیوانگان شنید ، در صداقت این ادعا نیز جای تشکیکی نیست .

سخن آخر اینکه امیدوار شدم به قلمتان و امیدوارم که امیدوارتان کنم به قلمم که قیل و قالست خاصه در محضر اهل حال