تاوان ۴

صبر کن من بغض دارم میروم
اندکی من جان دارم میروم
میشوم نالان و گریان در زمین
صبر کن من درد دارم میروم
صحبتی دارم ز دردم فرصتی
صبر کن تا با تو گویم میروم
بر زمین شوری ندارم زین به بعد
صبر کن پایان بگیرم میروم
لختی از غم ها بگویم در دلم
چون که من یاری ندارم، میروم
آشیانم در سرای بی کسی
گشته روشن بی چراغم، میروم
چشم غمگینم پر از اشک غم است
صبر کن طوفان بگیرم میروم
صبر کن اینجا کمی بهتر شود
زین سبب درمان ندارم میروم