بهار تکراری

سلام

و

الف ) در شش بیت و ۱۲ مصراع شاعر قریب به بیست حرف اضافه به کار برده است و حسن کار
در آن است که تقریبا هیچ کدام از این حروف جهت پر کردن وزن و رفع تکلیف به کار نرفته اند
بلکه در طبیعت کلام قرار دارند و این امتیازی ست که بیشتر شاعران کلاسیک سرا از داشتن آن
محروم هستند در حالی که نقشی به سزا در ارتباط گیری مخاطب با شعر دارد .
ب ) کلماتی که به عنوان کلمه ی قافیه و قبل از ردیف به کار رفته اند حتی به صورت مفرد
و بدون در نظر گرفتن تصاویر ماقبل ، دارای معنای قابل فهم و درستی هستند .
اگر چه این امر از زیرکی شاعر برمی آید که ردیفی خوش ساخت پیدا کرده است که با بیشتر کلمات
می تواند مرتبط باشد اما علاوه بر این توانایی شاعر در ایجاد ارتباط بین قافیه و ردیف از طریق
موازنه های تصویری به کار رفته در شعر، امری است که نمی توان به هیچ روی انکارش کرد و
جالب آن که این موضوع نیست یکی از مواضع دارای ضعف در شاعران کلاسیک بوده و هست .
ج ) قریب به ده مورد استفاده از ضمیر اول شخص ( متصل یا منفصل ) در دوازده مصراع امری ست
که به نظر زیاد می آید و تکرار خارج از تعادل آن یکی از ضعف های شعر محسوب می شود .
د ) دست و پا می زنم به ساعت ها .. به نظر می رسد حرف ربط به در این بند نمی تواند ارتباط لازم
بین دست و پا زدن و ساعت را برقرار سازد اگر‌چه دست زدن و پا زدن با حرف ربط به و فعل زدن
به صورت جداگانه کاملا معنای درستی دارند ولی وقتی ترکیب دست و پا زدن به کار می رود که خود
ترکیبی کنایی ست نمی توان معنای ملموسی را به دست دهد .
ه ) باز هم هو بکش درختان را .. هو یا هورا کشیدن معمولا در هنگام ابراز سرور و شادی استفاده می شود
اما هو کشیدن برای درختان جهت گرفتن جانی نو نمی تواند معنای دقیق مورد نظر را برساند و همین نتوانستن
در نتیجه به موازنه ی تصاویر در این بین ، خللی وارد خواهد کرد اما اگر هو کشیدن را به ها کردن تبدیل کنیم
که به معنای گرم کردن به کار می رود ، تصویر بیت کامل و گویا خواهد شد و خالی از ضعف تالیف چرا که
با نفس گرم بهار و جان گرفتن درختان از گرما ارتباطی روشن دارد ..
و ) پتوی عادت ها // درد و دل عقربه ها // ماه های زندگی // زمین خسته از تب و لرز // گرفتن جان تکراری //
دوستان تکراری و ...
ترکیبات یاد شده هر کدام سهمی به سزا در ادراک زیبایی های شعر از سوی خواننده دارند که بعضی از آن ها هیچ
سابقه ی استفاده ای نداشته اند ( پتوی عادت ها ) و بعضی دیگر اگر چه تکراری می نمایند ولی با زیرکی شاعر از
بند تکرار می زنند : دوستان تکراری اگر در ظاهر کلام دیده شود می تواند روز و شبی باشد که در حال گذر هستند
و آدمی با تکرار آن ها خو می گیرد ولی ایهام دوست که علاوه بر روز و شب ، دوست در معنای معهود خود نیز
دارای معنایی مستفل خواهد بود .
ز) انتظار زخمی نو .. بی قرار زخمی نو // خسته ام //
در صورت عدم تکرار این دو ترکیب ، شاعر می توانست از فرصتی مناسب برای آفریدن تصویری نو سود بجوید
و اگر‌چه این تکرار می تواند بر اساس تاکید ایجاد شده باشد ولی بی تردید آفریدن ترکیب و تصویری جدید کارکرد
بیشتری از تاکید می تواند داشته باشد .

اما گذشته از آنچه که گفته شد ، امری که اهمیت بسیار دارد این است که شاعر جوان این غزل توانایی های ذاتی و اکتسابی خاصی دارد که می تواند او را به یکی از بهترین‌ها بدل کند .