این جا فضا برای پریدن!، تفنگ، چرا؟

این جا فضا برای پریدن!، تفنگ، چرا؟

بر شانه های آیینه دستان سنگ چرا؟

وقتی خدا جمال ترا از بهار کشید

بنگر به روی ماه تو این آب و رنگ چرا؟

محمل ز عمر می‌گذرد با شتاب بدان

چون باد در گذر بشود، این درنگ، چرا؟

این جا نگاه عاطفه‌ها بی جواب شده

بودن کنار این همه آدم غدنگ، چرا

آخر چه گونه گپ بزنم، غمگسار، نگر

اندر دهان شعر و غزل این غرنگ، چرا؟

این جا که کوچه ها همه شد انسداد‌پذیر

هالا که آمدی تو بگو پای لنگ، چرا؟

پرواز را به خاطره باید سپرد مگر؟