نارفیق

با درود بی مرز و عرض ادب و احترام ...

پس از مدت ها غیبت ، شعری زیبا و تاثیرگذار از شاعر نازنین مان خواندیم که جبران نبودن ها را می کرد و به قدری قدرت اثرگذاری اش بالا بود که به راحتی دل هر مخاطبی را با خویش همراه
می کرد و برای عملی شدن این کار از عناصر لازمه ی آن به خوبی و آگاهی سود می جست .
شعر دقیقاً بر استفاده از واژه های بسیار ساده و بسیار دم دستی که هر روزه از آن ها مردم استفاده می کنند ، تاکید دارد و در تمام طول آن به این اصل پایبند می ماند و این اولین دلیل این همه اثرگذاری است چرا که مخاطب به راحتی با شعر همراه می شود و با آن احساس راحتی می کند .
در فرم شعر علاوه بر مورد پیشین انتخاب قالب و وزن نیز بسیار اثرگذار بوده است ، قالب چهارپاره به دلیل نوع قوافی اش قابلیت فراوانی در دادن اختیارات بیشتر به شاعر جهت شرح دادن ماجراست و به دلیل نوع استفاده های پیشینیان در ذهن مخاطب قالبی برای بیان احساسات و عواطف و نیز روایت صحنه های این چنینی است و از سوی دیگر وزن شعر نیز به دلیل طولانی بودن و نیز دوری بودن ابزاری در دست شاعر است که او را برای القای مفاهیم و عدم گرفتاری یا گرفتاری کمتر در قید و بند قافیه ، یاری می نماید که نتیجه ی همه ی این ها اقبال مخاطب به شعر خواهد بود.
از نظر محتوا اما قدرت شاعر در تبدیل یک تجربه شخصی به تجربه ای عمومی یا به عبارتی دیگر تعمیم دادن اتفاقی خصوصی به عموم مردم، خصیصه و یا بهتر بگویم امتیازی ست که اگر شعری دارا باشد ، نصف راه جلب توجه مخاطب را به سادگی می پیماید و در این میان آگاهی شاعر به احساسات مخاطبین خویش و به صورت عام جامعه خویش اولین قدم است و استفاده از مفهموم عشق ، بی وفایی ، تعبد و ... به دلیل آن که مفاهیمی جهان شمول هستند و برای هر انسانی در طول زندگی اش روی داده یا می دهند در این عمومی شدن اثربخش هستند و یکی از مهمترین عوامل محسوب می شوند.
شرح درست و بدون اغراق زیاد ماجرا و نیز زمینی کردن آن که باعث ایجاد قدرت تصویرگری در ذهن مخاطب می شود از دیکر عوامل کامیابی این شعر در جلب مخاطب است و شاعر به گونه ای بر این خصایص به صورت البته ناخودآگاه تاکید داشته است که گویی به همه ی این موارد آگاهی داشته است که بی گمان همین نیز می باشد .
اما تنها نکته ای که در نظر من با شعر همخوانی کامل ندارد مصراع آخر است که در آن شاعر ، مخاطب خاص خویش را با رفتن اش تهدید می کند و با توجه به آن چه که در ابیات پیشین روی داده و به اساس اطلاعات ارائه شده توسط خود شاعر جای عاشق و معشوق عوض شده است ، پس رفتن شاعر نمی تواند آن چنان با اهمیت باشد که مخاطب خاص را با آن تهدید کرد و برای ضربه ی پایانی از نگاه من اتفاقی بزرگ تر و تاثیرگذارتر مانند رفتن با آدمی دیگر یا مرگ ... لازم بوده است اگر چه باز هم تاکید می کنم هیچ کسی جز شاعر نمی تواند به درستی بداند که در آن لحظه ی خاص و مکان به خصوص کدامین کلمه یا ترکیب است که مناسب می باشد آن هم شاعری که توانایی خود را به مخاطب ثابت و القاء کرده است.
...
حرف آخرم اما اگر چه در این مقال تنها به بازنمایی تاثیر و تأثر شعر پرداختم اما جزییات آشکار و پنهان بسیاری در شعر وجود دارد که بازنمایی آن ها مجالی دیگر می طلبد و امید که دوستان عزیز این کار را در پای این شعر دلنشین انجام دهند .