انتظار

من چه آرامم
گویی خفته در خوابم
عاری زتو و از عشقت بیزارم
لبم خندان و دلم شادو بغضم آزاد است
آری فراموشیت شده در کارم
لیک سخت میدانم
من در انتظارم
تا شفق دوباره ات
از در درآیی و من کنم نظاره ات
خنده بر لب آیی و شرر ریزی در من با دو چشمت
من پر شوم زتو و تو غرق در من ، باهم رقصان در میان رویا ها
تو طبیب شوی بر بالین بیمارو من شوم دستیارت
بار دگر نفسهایت مرا کند دیوانه ات
من شوم ویرانه ات