عالم همه بر کشف معمای تو مشغول

شراب یلدایی

هستم همه بر حفظ الف بای تو مشغول
خلقی به من و من به پریسای تو مشغول
 منهای تو یک بیت مرا مشق غزل نیست
جمعیت ما نیست به منهای تو مشغول
در نفی تو جمعی و گروهی پی اثبات
 یعنی همه بر نقش و تولای تو مشغول
گر صحبت چشم است و اگر قصه گیسو
جان همه بر قبله ی سیمای تو مشغول
لفظی لب شیرین و زبانی تب فرهاد
شهری به شراب شب یلدای تو مشغول
عمریست که کارم شده آینه نگاری
 دایم دل و دیده به تماشای تو مشغول
ظاهر نتوان کرد تو را مظهر غیبی
عالم همه بر کشف معمای تو مشغول