عشق وغم

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ

درودتان جناب هادی ارجمند

خوش آمدید به شعر ناب.

غزل شیوا و روان و پرمحتوایی را به اشتراک گذاشتید.

در بیت بیتِ این غزل ناب، انواع آرایه‌های ادبی و تلمیح‌های زیبا موج می‌زند.

 وزن غزل:
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن است.

اختصارا برخی از آرایه‌های ادبی این غزل شیوا:

_ تجنیس بین واژگان: مُلک و مَلک.

_تشبیهات بلیغ: (دریای عشق)؛ (مرغ بخت) و (کوس اناالحق).

_ پاره‌ای از استعاره‌های مکنیه: (نوای سینه)، (موج غم).

_ برخی از موارد واج‌آرایی:
(بندِ دام و دانه جان صد عنقا گرفت= تکرار واج‌های صامت «ن»، «د» و مصوّت «آ»)
و تکرار واج «ش» در مصراع‌های: (عشق لیلی گر شرر بر خرمن عشاق زد)، (تیشه‌ی آوارگی بر دوش شیرین جا گرفت) و نیز ( عشق شیرین، عاشقی شیرین‌تر از شوق وصال).
و واج‌هایی دیگر...

_ تلمیح به وادی عشق که از دیدگاه عطار، دومین وادی عرفان است و نیز تلمیح به داستان‌هایی؛ چون: (لیلی و مجنون)، (شیرین و فرهاد)، (داستان موسی، ندای«لن ترانی» و صحرای سینا)، (ماجرای حلاج و انالحق گفتن و در نتیجه به دار آویختنش)، (سرگذشت یوسف و به بند رفتنش) و (شب یلدا و تفال زدن).

_ برخی از مراعات نظیرها: (دریا و موج)، (مرغ، بند، دانه، عنقا) و نیز تمام مواردی که آرایه‌ی تلمیح به کاررفته است.

_ برخی از کنایه‌ها: (آه عالم سوز من دامان صحرا را گرفت) و (شرر بر خرمن عشاق زد).

_ پارادوکس زیبایی که در عبارت (وادی بی ساحل دریای عشق) موج می‌زند. (وادی عشق به معنای بیابان عشق و با دریای عشق پارادوکس دارد.)


گذشته از آرایه‌های ادبی که اختصارا به برخی از آنها اشاره شد، شعرتان بسیار معناخیز و مفهوم‌ساز است که تفسیر مفاهیم آن را مجالی بیش از این مقال می‌طلبد و این گزینه‌ی نقد صرفا جهت جلب توجّه دوستان برای آشنایی با این شعر زیبا و زلال است.

شاعرانه‌هایتان ماندگار