لعنتییی....
آبـشارِ گیسوانــت را رهــــــا کــن لعنتیییی...
شرشرِ آهنگِ رودش بر فضا کــــــن لعنتیییی...
با خــــــمِ ابرو چــو تهمینه به میـدانِ نبرد...
هِی بزن شمشیر و سر از تن جدا کن لعنتیییی...
بوی عطرت کوچه را بدجور مستی می دهد...
میکند جادو چــــــــرا چشمانِ نابت لعنتیییی...
دَم کن از طـــــــــعمِ لبانت چای برخیز و بیا...
شــــــب لبانت با لبانم آشنا کــــــــن لعنتییی...
تاری از مــــویت بده، تا تارِ گــــیتارم کـــــــنم...
خویش را با ناز نگه، دردم دوا کـــن لعنتییی...
وقتِ رقصیدن بگیر گاهـی کمر از من به زور...
آنقَدَر بفشار و بند از تن جدا کن لعنتیییی...
بهرِ این دیـــوانه ها زنجیر کـــم آید؛ کــــمی...
کــم کن از ناز و ادا، شرم از خدا کن لعنتییی...
بیستونِ دیگری از شــــهرِ خــسرو می کَـــنَم...
هم تو از نو شورِ شیرینی به پا کـــن لعنتییی...
با دو چشمِ خـــیس از باران طهارت مـــیکنم...
آبشارِ گـــیسوانـــت را رهـــا کــــــن لعنتییی...
بسیار زیبا و جالب بود