آن مرد می رود

لحظه ی رفتن است
لحظه ی رفتن است
شعر هایی که به عشق میخواندیم
اکنون ترانه های وداع شده اند
بارانی که بی چتر زیر آن
قدم‌میزدیم
حال اشک های بی مهابا در پس دوست شده اند
آن‌مرد می رود
آن مرد می رود
با چمدانی در دست
ره جاده پیش می گیرد
خبری از عشق نیست
خبری از هرم آغوش و وصال یار نیست
جاده ها همپای مرد می روند
هنجره ام بسته است
حرف ها راه گریز گم کرده اند
دستانم کوتاه است
به اون نمیرسم
آن مرد می رود
صدای خواهشم به او نمی رسد
صدای گریه ام میان
باد
به روی جاده ها
همپای مرد
می رود