حوصله ام را باد ربود

سلام ماموستا پیروت خوش آمدی

عموم شعرهایی که ماندگار می شوند نگاه جامع ای دارند و تنها طیف خاصی را در بر نمی گیرند
اما از روزی که دو قطبی مرد و زن ایجاد شد متاسفانه این چنین اشعاری نیز زاده شدند
من به شخصِ چنین شعرهایی تک بعدی را قبول ندارم
ولی برای پختگی نیاز به آن است صنایع ادبی بیشتری روی شعله ی تفکر دم بکشد
و ادویه ها به اندازه چاشنی کار شوند
برای مثال
در همان ابتدای این کار حشو جمله ی در آن دم مشهود است
و ارکان جمله به درستی در جای خود قرار نگرفته اند

با اجازه بند اول را کمی جابه جا می کنم

در آن دم
که ماهی قرمزِ تنهای تنها
عکس سایه ی خسته ام را
در حوض کشید و
جای چنار
تصویر دیواری بلند رویید
اینجا واج آرایی س داریم
هم یکی از معانی عکس تصویر منعکس شده در آب و آیینه است که بسیار تصویر سازی زیبایی را در شولای خیال رسم کرده
و حس خفقان با دیوار روییده منتشر می شود
و این بند ما به ازایی ست برای بندِ
خنده هایم به جرم بی حیایی...
چون بحث حصار درون و افعال بیرونی می باشد که بعضی اوقات آدم را زندانی میکنند و باب پیشنهاد
اگر تصویر از پسوند دیوار حذف شود باعث گستردگی معنایی و خلق صور خیال بیشتری خواهد شد.

کشید رویید دمید
ربود سرود
قافیه هایی هستند که شعر را آهنگین کرده اند اما نیمایی نشده است...

بقیه ی کار نیز با وسواس بیشتر
از این مشکلات مانند تخلصت رهایی پیدا خواهند کرد.

خوشحالیم که حضور یافتی

مخلصات🌷