زردی

صورت که زرد باشد، دل نیز رنگ گیرد،
 دل را جلا ندی گر، حتما که زنگ گیرد،
آرام کن تو دل را با ذکر حق مداوم،
آرامش ار نباشد، دل خوی جنگ گیرد،
کوروش صفت نباشد، مغرور و با اراده
پندار نیک خود چون تیمور لنگ گیرد
با این دوروزه دنیا چون کرده ای عطوفت،
همچون حشم به تیر چنگ پلنگ گیرد
دل را بکن نشانه بر زخمه های دلبر
حالی که دلبر آن را بر زخم سنگ گیرد
عاشق هرآنچه بیند ازعشق همچو شهد است
هرچند برلبانش جام شرنگ گیرد
یونس بکن دلت را پرتاب کن به دریا
حکمت اگر نشیند کام نهنگ گیرد
حاتم شو و ببخش این یک تکه دل به یارت
آن وقت بین چگونه آن را به چنگ گیرد
ازحق مشو تو غافل بسپار دل به یارت
برتو ولیک دنیا هرچند تنگ گیرد