(دشنه ات را در بکش)

(دشنه ات را در بکش)

یک زمان سر میزدی با عشق من پر میزدی
اینک ابرو میکشی و خنجر از رو میکشی

یک زمان کامت لبم بود و منم لبکام تو
این زمان جانم به لب آری و من هم خام تو

یک زمان حرفی اگر بر کرسی ما مینشست
تا قیامت بود مگر آن حرف از هم میشکست ؟

یک زمان با آه من، صد بار تب میکرد تنت
اینک از نعشم به آسانی تو رد دادی دلت

یک زمان اسمم که بر بام زبانت میرسید
صد نشان از عشق از روی لبانت میپرید

اینک از اسمم که نه، تشنه بخونم گشته ای
شب اگر آیی به بالینم، یقین با دشنه ای

خون من باشد حلالت، دشنه ات را در بکش
وارد قلبم کن و گو این عشق را هم سر بکش