جامه ی صبر چه تنگ است بیا

درود بانو
بسیار زیبا و خوش آهنگ بود
دستمریزاد

اشتیاق بار سفر بسته چنین از برِ من

طلوعی که دگر مانده به خواب 

در گلوگاهِ قسم خورده به شب ، در کابوس

..و تو آن  روشنی ، آن رامترین اقیانوس

برهان جان زِ آتشگهِ آن

ز خروش از طوفان 

در بزنگاهِ فنا

جامه ی صبر چه تنگ است 

بیاااااا..

درودها بانو داوودی شاعر گرانقدر
نیمایی بسیار لذت بخش و دلنشینی خواندم از قلمتان
دستمریزاد
پیروز باشید و لحظه به لحظه زندگیتان مملو از شادی

درود بانو داوودی عزیزم
چقدر زیبا و خوش ریتم بود
قلمت نویسا عزیزم

درود و احسنت بر بانو داناک گرامی
زیبا قلم زدید

بسیار زیبا
درود بر شما بانو داودی عزیز
مانا باشید در سایه مهر ایزد توانا .

بسیار زیبا سروده اید شاعر گرامی
رقص قلمتان مانا

سلام و درود
جامه ی صبر چه تنگ است بیا