پاییز

درختی بودم سبز، نا امید در انتظار خزان
اما عشق و احساس در من سبز شد
و پاییز، بهاری در من...!

مهر شد و آغاز فصل رهایی
فصل دل کندن از برگهای زردِ حسرت زده

برگهای سبزم اگر رنگ ببازند همه از دلتنگی ست
دلتنگ لمس زمین
تا بوسه زنند قدمگاه یار را

حتی اگر عریان شوم و من بمانم و شاخه هایی در باد
سبز خواهم شد در یاد
با دستان مهربان یزدانم شکوفه ها خواهم داد

من زاده ی پاییز و از عشق لبریزم
من عاشق پاییزم....

فاطمه شه دوست(نانا)

تقدیم به هرکس که برگی از مِهر پاییز به دلش افتاده🍁