زلال عروضی قافیه دار پیوسته

من غرق سوز و تبم

من عاشق رقصیـدن دو لبـم

من منتظر بر عشوه های بس زلال توأم

تـو نیستی ای کوکب ادبـم!!

در حیـرت و عجبـم!

چشمت بلا نخورَد

از بـدنـظـر، غم بـر شما نـخـورد

بینـم دریـن دنیـای رنگارنگ سبک جدیـد

از دوری ات حسرت به ما نخورد

راهم خطا نخـورد

دیـــوار عشـق مــــرا

نظمی ست در هر جای جای سرا

دیــوارهـایـــم از جنـون ، چـون موج می رقصنـد

ای نـرمـــی ِ هنـجــــارهـــای دادا

از سمت و سوی در آ

دربـست نـوکــرتـــم

هر وقت خواهی مست در برتم

معذور دار این تشنـه را از  وعـده های بهشت

ای شهر عشق!  زیــر خنـجرتم

بی جان و بی سرتم

آتش ترین سحرم

در راه تو از خویش می گذرم

خاکستــرم بنـمـا و بـخشا دست طوفـانـهـا

دریـا بگیــرد سوزش جـگــرم

در عـالــم دگــرم.