در سوگ مصطفی ( ص)

ازسوگ جانگداز مجتبی گذر کنیم به سوگ مصطفی

آن سان که مجتبی بسوخت  درسوز شمع مصطفی

آه جگر سوز مجتبی پایان نیافت چو پروانگان برین

زیرا که مجتبی پروانه شد در سوگ جانسوز مصطفی

داغ فراق  مصطفی بر فاطمه چنان جگر سوز بشد

که زپهلو شکسته شد از کین دشمنان آل مصطفی

هنگامه ی عطش شد وزهر کین بسوخت دل پروانه را

آنسان که مجتبی را جگر بسوخت از فراق مصطفی

آن روز که تابوت مجتبی آماج تیر کین دشمنان بشد

آرامگه بقیع غربت نشین پیکر جانسوز آل مصطفی

زهرا ومجتبی بر خاک غریبی غریبانه خفته اند

آنسان که دور شدند از حریم قدس پاک مصطفی

این چه هجوم بی امان بر دردانه های  مصطفی ست

کز غربت زهرا ومجتبی ,جانسوز شدآه مصطفی