تهی شده

سلام

و

خوش آمدید ...

قالب شعر در ظاهر امر غزل است و شاعر به درستی وزن را رعایت کرده است و علاوه بر آن در هر بیت از شعرش موازنه های خوبی ایجاد کرده است و شروع و پایان تصاویر را به خوبی چفت و بست کرده است و زبان روان اش دلیلی شده است برای همراه شدن خواننده با او اما در خصوص قوافی باید بگویم که کلمات یاد ، عالم ، افکار ، اعماق و الباب هیچ کدام با دیگری هم قافیه نیستند و صرف افزوده شدن میم ضمیر به آن که دارای کیفیتی عارضی ست و نه ذاتی خود کلمه ، قافیه ایجاد نمی شود و مثلا
یاد و باد
عالم و حالم
افکار و انکار
اعماق و اغراق
الباب و شب تاب
می توانند هم قافیه باشند و دقیقا در عالم و حال م علاوه بر میم که در حالم عارضی ست و در عالم اصلی آل هم جزو حروف قافیه می باشد تا شرط درستی قوافی به جای آورده شود ...
نکته ی دیگر واژه ی الباب است که با توجه به واژه های پیش از خود باید جمع مکسری باشد برای لب که اگر چه دارای زیبایی است از آن جهت که ذهن را به چالش می کشاند ولی از نظر فنی واژگان فارسی نمی توانند به شیوه واژگان عربی به صورت مکسر جمع بسته شوند و اصولاً این نوع جمع مختص به زبان عربی ست ...

با سپاس فراوان از شاعر گرامی ...