عقل و دل

سلام

و

بی تعارف و تملق غزلی پرشور ، جاندار و مستحکم خواندم و بسیار بسیار بر دل ام نشست اما از نظر من دلایل این همه دلچسبی را می شود بدین ترتیب احصاء کرد ؛

تسلط کامل شاعر به وزن و قافیه و ردیف و اختیارات شاعری و ...
استفاده ی هم زمان شاعر از واژگان ساده ی امروزی ( خرکش ، شش لو ، انحرافی بردن ) و نیز واژگان قدیمی تر ( مقیاس ، سیاس ، صراط مستقیم ) ...
ایجاد موازنه در تمامی تصاویر خلق شده در طول مصراع یا بیت مثلاً : بیت دوم که تصویر ایجاد شده دو سو دارد مستقیم و انحرافی و دقیقا کلمات کار گرفته شده نیز در معنای متضاد هم به کار رفته و از سویی مراعات نظیر نیز با همدیگر دارند ...

عدم اصرار شاعر به فاضل نمایی و بیان مقصود با استفاده ی به اندازه از عوامل خیال انگیز ...
طنز بسیار زیبا که گاهی با انتقادی ظریف نیز همراه شده و به طنز سیاه نزدیک می شود ...

و نیز مواردی دیگر که هر خواننده ای می تواند با خواندن غزل به آن دست باید و احساس اش کند و به احترام این شعر و شاعرش آفرین ها بگوید ...

درود دوست شاعر پیشاپیش پوزش میطلبم که در نقد قلمم به ، احسنت و به به نمی چرخد
می‌بَرَد هوش از سرم با حقّه‌ی احساس، دل
مغزِ من شِش لو زده، رو کرده امّا آس، دل
مطلع عالی اما پیشنهادی برای بهتر شدنش
مغز و قلب در شعر جالب نیست به جاش عقل و دل زیباست همه ی شعر تقابل عقل و دل است پس اینجا هم عقل بیار
عقل شش لو زد ولی انداخت رویش آس ، دل

‌‌
در صراطِ مستقیمَم عقل خِرکِش کرده بود
در صراط مستقیمم میم یا در معنای هستم است که درآن صورت فعل فعل کرده بود اشتباه است یا میم مالکیت که معنا نمی دهد در صراط مستقیمی ...
انحرافی بُرد من را سروَرِ سَیّاس، دل
‌‌
هرچه که عقلم خطا می‌خواند، دل آورد پیش
چه چیز را عقل خطا می خواند هرچه را ، را مفعولی میخواد به جای که را بزار
هرچه را عقلم خطا میخواند....
پُتک می‌زد بر سر و رویِ بُتِ وسواس، دل
‌‌
عقل برتر از زمین و از زمانم می‌شُمُرد
بر خلافش می‌شُمُردم پوچ و بی‌مقیاس، دل
برخلاف را استفاده کردی دقیقا باید واژگان متضاد بیاری بی مقیاس در برابر فراتر از زمین و شاید بی مقیاس از نظر وسعت نیز باشد اما پوچ دربرابر فراتر از زمان قرار ندارد
‌‌
عقل حدّ و مرز‌هایی را معیّن کرده بود
بی‌تعلّق بود امّا این خدا نشناس، دل
آفرین
‌‌
گرچه من با حکم دل کافر شدم در چشمِ خلق!
مؤمنم امّا به این لا مذهب حسّاس، دل -این بیت پیشنهاد است نه نقد-
در کل شعر خوبی بود و ارزش نقد شدن داشت