کینه

تموم وجودم تو زنجیرته
حسودم، دلم بدجوری گیرته
با اونکه نگاش با چشاته بدم
حسودش شدم کینه شو میخرم
یه بغض تو گلوم هرجا میرم میاد
شده پا به پام نه کمه نه زیاد
پر از نفرته کل شب خواب من
پر از تب شده جسم بی تاب من
چه بارون بگیره چه پائیز باشه
اذوون غریب‌ غم انگیز باشه
من از کینه از عشق از خاطره
پراز نفرت از تو از این فاصله
نه میخوام بمونم نه میخوام برم
یه روزنامه پاره باطله ام
روانی تر از کل دیونه هام
بی آدرس تر از کل بی خونه هام
یه پیغوم شومم یه بخت خراب
پر از آرزوهای رنگ سراب