بهار تو

چراغ این قفس خاموش 
سرم لبریز رویا هاست
تو این زندون تنهایی
فقط من و خدا اینجاست
یه چشمه روشن شعرو
تو قلبم گرم میبینم
بجز تصویر این رویا
دیگه هیچی نمیبینم
تو هستی باز کنار من
با من آهسته میخندی
تو این غم خونه سربی
از آینه حجله میبخدی
 گذشته هرچی بود و هست
ولی من خاطراتم رو
کف سلول میچینم
تو این تاریک وانفسا
فقط چشماتو میبینم
 یه لحظه همقدم بودیم
یه عمره که خود آزارم
تو هر لحظه نگاهت رو
تو خاک جونم میکارم
یه شب دیگه گذشت و رفت
یه شب دیگه کنار تو
به سرمای دلم سوگند
میمونم تا بهار تو