رنگ هشتم رنگین کمان

یخ بسته‌ام ای گرم‌تر از نیمه‌ی مرداد
ای رنج شیرین ، زخم دیرینه ، جنون حاد
.
ای بی‌کران‌تر از افق‌های خیال و عشق
زیباتر از تانگوی گندمزارها با باد
.
چون رنگ هشتم در دل رنگین‌کمان ، نابی
شیرین شبیه بوسه‌های اولین میعاد
.
از جان‌گذشتن در رهت آسان‌ترین کار است
ای خالق افسانه‌های هرچه بادا باد
.
از عطر گیسوی تو کوچه مست بود امشب
انگار جایی از سرِ تو روسری افتاد!!
.
چشمان من را پرده‌های اشک پوشیدند
از کوچه‌ات رد می‌شوم غرق هزاران یاد
.
بی تو نمی‌میرم ، چه دردی می‌کشم اما
چون حال گل در دست‌های خونی جلاد!*
.
این آخرین شعر مرا یک روز خواهی خواند
با یک صدای غم گرفته ، خالی از فریاد:
.
جانان من روزی که بند آمد نفس‌هایم
آن روز از غم‌های عشقت می‌شوم آزاد
.
کورده‌وان فرجی       ۱۳۹۹/۰۲/۱۸
.
*حال گل در چنگ چنگیز مغول(قیصر امین‌پور)